Pogoda w San Leonardo de Yagüe w miesiącu luty Hiszpania

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 7°C do 9°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 15°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -1°C, rzadko spadając poniżej -6°C lub przekraczając 4°C.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Leonardo de Yagüe wynoszą zwykle od 12°C do 28°C, natomiast w dniu 27 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -2°C do 6°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Chester, Stany Zjednoczone (odległość: 8 973 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do San Leonardo de Yagüe (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Leonardo de Yagüe z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w San Leonardo de Yagüe zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 56% do 52%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 25 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 64%, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 82%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W San Leonardo de Yagüe w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 16% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 26% w dniu 20 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 9% w dniu 28 lipca.

W ciągu miesiąca luty w San Leonardo de Yagüe szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 13% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 3% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w San Leonardo de Yagüe zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 19 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 47 milimetrów lub spadając poniżej 2 milimetr.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w: San Leonardo de Yagüe zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 30 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 87 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w San Leonardo de Yagüe, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 12 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 35 sekund i wzrost o 18 minut i 3 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 1 minuta, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 14 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w San Leonardo de Yagüe słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:25 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 37 minut wcześniej o godz. 07:48 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:26 w dniu 1 lutego a najpóźniej 35 minut później o godz. 19:01 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w San Leonardo de Yagüe obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu luty, czas letni obowiązuje więc przez cały ten miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:37 i zachodzi 15 godzin i 13 minut później, o godzinie 21:50, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:36 a zachód 9 godzin i 8 minut później, o godzinie 17:44.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w San Leonardo de Yagüe w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 3 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w San Leonardo de Yagüe zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 13,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 19 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 25 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,9 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu luty wynosi 13,8 kilometra na godzinę w dniu 19 lutego.

W miesiącu luty w San Leonardo de Yagüe wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 lutego do 27 lutego i północnego od 27 lutego do 29 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w San Leonardo de Yagüe trwa zazwyczaj 5,9 miesiąca (179 dni), od około 28 kwietnia do około 24 października, a jego początek rzadko przypada przed 8 kwietnia lub po 17 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 3 października lub po 12 listopada.

Miesiąc luty w San Leonardo de Yagüe przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Leonardo de Yagüe w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 2°C o więcej niż 2°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w San Leonardo de Yagüe w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,3 kWh, z 2,5 kWh do 3,7 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Leonardo de Yagüe to: szerokość geograficzna 41,830°, długość geograficzna -3,069° i wysokość 1 045 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od San Leonardo de Yagüe charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 252 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 097 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (601 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 846 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Leonardo de Yagüe obejmuje drzewa (75%) i użytki zielone (19%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (72%) i pola uprawne (12%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (43%) i drzewa (38%).