Pogoda w Iqaluit w miesiącu marzec Kanada

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 7°C, z -21°C do -14°C, rzadko spadając poniżej -30°C lub przekraczając -5°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 7°C, z -29°C do -22°C, rzadko spadając poniżej -37°C lub przekraczając -12°C.

W celach poglądowych, w dniu 26 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Iqaluit wynoszą zwykle od 5°C do 12°C, natomiast w dniu 7 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -30°C do -23°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc marzec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Kharp, Rosja (odległość: 5 050 kilometrów) i Kayyerkan, Rosja (5 102 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Iqaluit (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Iqaluit z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu marzec w Iqaluit zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 71% do 66%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 31 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 34% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 76%, natomiast w dniu 24 maja, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 47%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Iqaluit w ciągu miesiąca marzec szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 8% na początku miesiąca do 10% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 30% w dniu 13 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 2 stycznia.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca marzec w: Iqaluit wzrasta z poziomu 84 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 264 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 118 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 240 milimetrów lub spada poniżej 5 milimetry.

W ciągu miesiąca marzec w Iqaluit, długość dnia bardo szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 3 godziny i 13 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 6 minut i 25 sekund i wzrost o 44 minuty i 56 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 17 minut, a najdłuższy dzień to 31 marca, obejmujący 13 godzin i 29 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Iqaluit słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:07 w dniu 10 marca, a najwcześniej 1 godzina i 13 minut wcześniej o godz. 05:54 w dniu 31 marca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:55 w dniu 1 marca a najpóźniej 2 godziny i 28 minut później o godz. 19:23 w dniu 31 marca.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 03:00 w dniu 10 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 02:11 i zachodzi 20 godzin i 50 minut później, o godzinie 23:00, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:22 a zachód 4 godziny i 20 minut później, o godzinie 13:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za marzec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Iqaluit w miesiącu marzec danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu marzec w Iqaluit zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 18,0 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 29 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,1 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Iqaluit w ciągu miesiąca marzec wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 34% w dniu 9 marca.

Iqaluit znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Iqaluit w miesiącu marzec zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około -2°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Iqaluit trwa zazwyczaj 2,9 miesiąca (88 dni), od około 12 czerwca do około 8 września, a jego początek rzadko przypada przed 26 maja lub po 3 lipca, natomiast koniec rzadko przypada przed 22 sierpnia lub po 26 września.

Miesiąc marzec w Iqaluit przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Iqaluit w miesiącu marzec zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 0°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Iqaluit w miesiącu marzec szybko wzrasta, rosnąc o 1,7 kWh, z 1,5 kWh do 3,2 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Iqaluit to: szerokość geograficzna 63,747°, długość geograficzna -68,517° i wysokość 9 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Iqaluit charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 160 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 49 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (380 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (800 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Iqaluit obejmuje skąpa roślinność (42%), goła gleba (34%) i użytki zielone (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (32%) i skąpa roślinność (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (41%) i skąpa roślinność (41%).