Pogoda w Tiabaya w miesiącu styczeń Peru

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 24°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 12°C, rzadko spadając poniżej 10°C lub przekraczając 14°C.

W celach poglądowych, w dniu 24 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tiabaya wynoszą zwykle od 11°C do 23°C, natomiast w dniu 19 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 9°C do 22°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Addis Abeba, Etiopia (odległość: 12 461 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tiabaya (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tiabaya z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Tiabaya zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 75% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 27% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 10 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 78%, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Tiabaya w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 6% na początku miesiąca do 11% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 12% w dniu 11 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 19 maja.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Tiabaya stopniowo wzrasta, z poziomu 9 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 23 milimetry, do poziomu 18 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 54 milimetry.

W ciągu miesiąca styczeń w Tiabaya, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 16 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 31 sekund i spadek o 3 minuty i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 50 minut, a najdłuższy dzień to 1 stycznia, obejmujący 13 godzin i 5 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Tiabaya słońce wstaje najwcześniej o godz. 05:17 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 18 minut później o godz. 05:34 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:22 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 3 minuty później o godz. 18:25 w dniu 20 stycznia.

W 2024 r. w Tiabaya nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:11 i zachodzi 13 godzin i 7 minut później, o godzinie 18:18, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:13 a zachód 11 godzin i 9 minut później, o godzinie 17:22.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Tiabaya w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 15 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Tiabaya zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 10,8 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 10 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 17 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,1 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń wynosi 10,8 kilometra na godzinę w dniu 19 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Tiabaya w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 61% w dniu 21 stycznia.

Tiabaya znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Tiabaya w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 1°C, z 22°C do 23°C w ciągu miesiąca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tiabaya temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tiabaya w miesiącu styczeń wzrasta, rosnąc o 191°C, z 1 135°C do 1 326°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Tiabaya w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 7,3 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tiabaya to: szerokość geograficzna -16,450°, długość geograficzna -71,590° i wysokość 2 176 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tiabaya charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 581 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 2 238 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 206 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (6 281 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tiabaya obejmuje goła gleba (31%), pola uprawne (21%), powierzchnie sztuczne (20%) i krzewy (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (59%) i powierzchnie sztuczne (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (62%) i skąpa roślinność (19%).