Pogoda na Hombori w miesiącu luty Mali

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 32°C do 35°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 39°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 20°C do 23°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 27°C.

W celach poglądowych, w dniu 11 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Hombori wynoszą zwykle od 31°C do 41°C, natomiast w dniu 6 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 18°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Arriaga, Meksyk (odległość: 9 775 kilometrów) i Tiruchirapalli, Indie (8 683 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Hombori (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Hombori z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty na Hombori zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 34% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 33% w dniu 11 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 11 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 67% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 63%, natomiast w dniu 11 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 67%.

W ciągu miesiąca luty na Hombori, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 22 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 46 sekund i wzrost o 5 minut i 23 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 28 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 50 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, na Hombori słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:36 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 12 minut wcześniej o godz. 06:24 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:04 w dniu 1 lutego a najpóźniej 10 minut później o godz. 18:14 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. na Hombori nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:37 i zachodzi 13 godzin i 2 minuty później, o godzinie 18:39, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:28 a zachód 11 godzin i 13 minut później, o godzinie 17:41.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że na Hombori w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 21 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 89% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty na Hombori zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 16,7 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 6 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu luty wynosi 16,9 kilometra na godzinę w dniu 7 lutego.

W miesiącu luty na Hombori wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 lutego do 24 lutego i północnego od 24 lutego do 29 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Hombori temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Hombori w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 448°C, z 433°C do 881°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na Hombori w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,8 kWh, z 5,8 kWh do 6,5 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Hombori to: szerokość geograficzna 15,333°, długość geograficzna -1,683° i wysokość 308 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Hombori charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 145 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 339 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (867 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują duże różnice wysokości terenu (891 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Hombori obejmuje użytki zielone (72%), skąpa roślinność (12%) i drzewa (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (70%) i drzewa (12%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (57%) i goła gleba (24%).