Pogoda na Machrihanish Meteorlogical Station w miesiącu wrzesień Wielka Brytania

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 2°C, z 16°C do 14°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 18°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 2°C, z 11°C do 9°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 14°C.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Machrihanish Meteorlogical Station wynoszą zwykle od 12°C do 17°C, natomiast w dniu 17 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 3°C do 7°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc wrzesień. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Metchosin, Kanada (odległość: 7 115 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Machrihanish Meteorlogical Station (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Machrihanish Meteorlogical Station z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu wrzesień na Machrihanish Meteorlogical Station zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 53% do 58%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 2 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 47% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 69%, natomiast w dniu 18 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 49%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na Machrihanish Meteorlogical Station w ciągu miesiąca wrzesień szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 38% na początku miesiąca do 42% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 57% w dniu 4 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 31% w dniu 22 maja.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca wrzesień na Machrihanish Meteorlogical Station wzrasta, z poziomu 80 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 141 milimetrów lub spada poniżej 30 milimetrów, do poziomu 99 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 162 milimetry lub spada poniżej 35 milimetrów.

W ciągu miesiąca wrzesień na Machrihanish Meteorlogical Station, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 2 godziny i 10 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 4 minuty i 30 sekund i spadek o 31 minut i 29 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 30 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 35 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 13 godzin i 46 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, na Machrihanish Meteorlogical Station słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:29 w dniu 1 września, a najpóźniej 55 minut później o godz. 07:24 w dniu 30 września.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:14 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 15 minut wcześniej, o godz. 18:59 w dniu 30 września.

W 2024 r. na Machrihanish Meteorlogical Station obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu wrzesień, więc przez cały ten miesiąc obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:40 i zachodzi 17 godzin i 29 minut później, o godzinie 22:08, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:48 a zachód 7 godzin i 4 minuty później, o godzinie 15:53.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za wrzesień 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że na Machrihanish Meteorlogical Station w miesiącu wrzesień danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 16 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu wrzesień na Machrihanish Meteorlogical Station wzrasta, rosnąc z 23,1 kilometra na godzinę do 26,3 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 7 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 33,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 23 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,6 kilometra na godzinę.

W miesiącu wrzesień na Machrihanish Meteorlogical Station wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 września do 28 września i południowego od 28 września do 30 września.

Machrihanish Meteorlogical Station znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej na Machrihanish Meteorlogical Station w miesiącu wrzesień zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 14°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny na Machrihanish Meteorlogical Station trwa zazwyczaj 7,0 miesiąca (213 dni), od około 12 kwietnia do około 11 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 15 marca lub po 8 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 18 października lub po 10 grudnia.

Miesiąc wrzesień na Machrihanish Meteorlogical Station przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Machrihanish Meteorlogical Station w miesiącu wrzesień stopniowo wzrasta, rosnąc o 85°C, z 386°C do 471°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na Machrihanish Meteorlogical Station w miesiącu wrzesień maleje, spadając o 1,5 kWh, z 3,8 kWh do 2,3 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Machrihanish Meteorlogical Station to: szerokość geograficzna 55,433°, długość geograficzna -5,700° i wysokość 6 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Machrihanish Meteorlogical Station charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 155 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 17 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (443 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (875 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Machrihanish Meteorlogical Station obejmuje użytki zielone (39%), pola uprawne (24%), woda (18%) i powierzchnie sztuczne (16%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (51%) i drzewa (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (59%) i użytki zielone (19%).