Pogoda w Burnie w miesiącu styczeń Australia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 23°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 13°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 16°C.

W celach poglądowych, w dniu 11 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Burnie wynoszą zwykle od 13°C do 20°C, natomiast w dniu 22 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Gold Beach, Stany Zjednoczone (odległość: 12 923 kilometry) i Dumbría, Hiszpania (17 968 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Burnie (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Burnie z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Burnie zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 36% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 23 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 66% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 28 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 49%, natomiast w dniu 15 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 67%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Burnie w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 20% na początku miesiąca do 17% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 45% w dniu 8 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 16% w dniu 15 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Burnie stopniowo maleje, z poziomu 48 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 85 milimetry lub spada poniżej 17 milimetrów, do poziomu 40 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 86 milimetrów lub spada poniżej 14 milimetrów.

W ciągu miesiąca styczeń w Burnie, długość dnia maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 47 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 34 sekundy i spadek o 10 minut i 58 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 14 godzin i 18 minut, a najdłuższy dzień to 1 stycznia, obejmujący 15 godzin i 5 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Burnie słońce wstaje najwcześniej o godz. 05:47 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 33 minuty później o godz. 06:20 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:51 w dniu 4 stycznia a najwcześniej 14 minut wcześniej, o godz. 20:38 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Burnie obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu styczeń, więc przez cały ten miesiąc obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:40 i zachodzi 15 godzin i 8 minut później, o godzinie 20:48, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:41 a zachód 9 godzin i 13 minut później, o godzinie 16:54.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Burnie w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 1% o więcej niż 1% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 23 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 2% przypadków, natomiast w dniu 30 kwietnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Burnie zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 14,5 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 8 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 25 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Burnie w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 48% w dniu 1 stycznia.

Burnie znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Burnie w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 1°C, z 16°C do 18°C w ciągu miesiąca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Burnie temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Burnie w miesiącu styczeń wzrasta, rosnąc o 186°C, z 456°C do 642°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Burnie w miesiącu styczeń stopniowo maleje, spadając o 0,6 kWh, z 7,6 kWh do 7,1 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w miesiącu styczeń wynosi 7,7 kWh w dniu 4 stycznia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Burnie to: szerokość geograficzna -41,056°, długość geograficzna 145,904° i wysokość 23 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Burnie charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 182 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 50 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (437 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 543 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Burnie obejmuje woda (39%), powierzchnie sztuczne (33%) i drzewa (23%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (51%) i drzewa (25%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (46%) i drzewa (43%).