Pogoda w Manatuto w miesiącu lipiec Timor Wschodni

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 3 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 26 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Manatuto wynoszą zwykle od 27°C do 35°C, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc lipiec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Jua, Indie (odległość: 6 333 kilometry) i Kolombo, Sri Lanka (5 403 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Manatuto (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Manatuto z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu lipiec w Manatuto zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 50% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 27 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 52% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 18 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 53%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Manatuto w ciągu miesiąca lipiec szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 4% na początku miesiąca do 2% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 38% w dniu 2 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 2 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca lipiec w Manatuto zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 8 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 31 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

W ciągu miesiąca lipiec w Manatuto, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lipca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 38 minut, a najdłuższy dzień to 31 lipca, obejmujący 11 godzin i 45 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Manatuto słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:51 w dniu 15 lipca, a najwcześniej 1 minuta i 44 sekundy wcześniej o godz. 06:50 w dniu 31 lipca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:28 w dniu 1 lipca a najpóźniej 6 minut później o godz. 18:34 w dniu 31 lipca.

W 2024 r. w Manatuto nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:15 i zachodzi 12 godzin i 37 minut później, o godzinie 18:52, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:48 a zachód 11 godzin i 38 minut później, o godzinie 18:26.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za lipiec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Manatuto w miesiącu lipiec danego dnia będzie parno szybko maleje, spadając z 80% do 68% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 7 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 63% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu lipiec w Manatuto zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 17,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 14 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 22 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,4 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu lipiec wynosi 17,7 kilometra na godzinę w dniu 15 lipca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Manatuto w ciągu miesiąca lipiec wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 65% w dniu 29 lipca.

Manatuto znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Manatuto w miesiącu lipiec zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 27°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Manatuto temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Manatuto w miesiącu lipiec szybko wzrasta, rosnąc o 493°C, z 1°C do 494°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Manatuto w miesiącu lipiec stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,6 kWh, z 5,6 kWh do 6,2 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Manatuto to: szerokość geograficzna -8,511°, długość geograficzna 126,013° i wysokość 8 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Manatuto charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 141 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 15 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (1 334 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 951 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Manatuto obejmuje woda (62%) i pola uprawne (35%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (52%) i pola uprawne (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (55%) i drzewa (20%).