Pogoda w Pingtai w miesiącu styczeń Chiny

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z -11°C do -9°C, rzadko spadając poniżej -17°C lub przekraczając -4°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -12°C w dniu 8 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -21°C, rzadko spadając poniżej -27°C lub przekraczając -15°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -21°C w dniu 15 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 23 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pingtai wynoszą zwykle od 18°C do 30°C, natomiast w dniu 14 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -21°C do -11°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Winnipeg, Kanada (odległość: 8 722 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pingtai (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pingtai z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Pingtai zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 28% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 26% w dniu 18 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 18 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 74% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 16 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 47%, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

W ciągu miesiąca styczeń w Pingtai, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 55 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 49 sekund i wzrost o 12 minut i 45 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 45 minut, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 9 godzin i 39 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Pingtai słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:30 w dniu 2 stycznia, a najwcześniej 17 minut wcześniej o godz. 07:13 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:15 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 38 minut później o godz. 16:52 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Pingtai nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 03:59 i zachodzi 15 godzin i 43 minuty później, o godzinie 19:42, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:27 a zachód 8 godzin i 41 minut później, o godzinie 16:07.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Pingtai w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 29 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 28% przypadków, natomiast w dniu 24 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Pingtai stopniowo wzrasta, rosnąc z 13,5 kilometra na godzinę do 14,4 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 20 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę.

Najniższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń wynosi 13,5 kilometra na godzinę w dniu 2 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Pingtai w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 54% w dniu 26 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Pingtai trwa zazwyczaj 5,2 miesiąca (157 dni), od około 29 kwietnia do około 3 października, a jego początek rzadko przypada przed 15 kwietnia lub po 13 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 18 września lub po 19 października.

Miesiąc styczeń w Pingtai przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pingtai w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 0°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Pingtai w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,8 kWh, z 1,8 kWh do 2,6 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pingtai to: szerokość geograficzna 45,717°, długość geograficzna 122,650° i wysokość 172 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pingtai charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 39 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 177 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (106 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (544 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pingtai obejmuje pola uprawne (54%), powierzchnie sztuczne (22%) i użytki zielone (16%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (56%) i użytki zielone (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (38%) i użytki zielone (35%).