Pogoda w Pakuan Agung w miesiącu lipiec Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 32°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 34°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 12 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 29 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pakuan Agung wynoszą zwykle od 23°C do 34°C, natomiast w dniu 5 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 32°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc lipiec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Huehuetán, Meksyk (odległość: 17 815 kilometrów); Managua, Nikaragua (18 549 kilometrów) i Barcelona, Wenezuela (18 743 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pakuan Agung (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pakuan Agung z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu lipiec w Pakuan Agung zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 71% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 31 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 30% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 21 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 30%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Pakuan Agung w ciągu miesiąca lipiec szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 20% na początku miesiąca do 17% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 51% w dniu 13 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 16% w dniu 10 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca lipiec w Pakuan Agung maleje, z poziomu 70 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 133 milimetry lub spada poniżej 10 milimetrów, do poziomu 53 milimetry na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 126 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry.

W ciągu miesiąca lipiec w Pakuan Agung, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lipca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 31 lipca, obejmujący 11 godzin i 55 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Pakuan Agung słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:08 w dniu 1 lipca, a najpóźniej 1 minuta i 38 sekund później o godz. 06:10 w dniu 19 lipca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:59 w dniu 1 lipca a najpóźniej 4 minuty później o godz. 18:03 w dniu 31 lipca.

W 2024 r. w Pakuan Agung nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:46 i zachodzi 12 godzin i 24 minuty później, o godzinie 18:10, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:06 a zachód 11 godzin i 51 minut później, o godzinie 17:57.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za lipiec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Pakuan Agung w miesiącu lipiec danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 99% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 6 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 6 października, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 97% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu lipiec w Pakuan Agung stopniowo wzrasta, rosnąc z 7,2 kilometra na godzinę do 8,1 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 15 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,4 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Pakuan Agung w ciągu miesiąca lipiec wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 58% w dniu 29 lipca.

Pakuan Agung znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Pakuan Agung w miesiącu lipiec zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 29°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pakuan Agung temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pakuan Agung w miesiącu lipiec szybko wzrasta, rosnąc o 480°C, z 1°C do 481°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Pakuan Agung w miesiącu lipiec stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,5 kWh, z 4,8 kWh do 5,3 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pakuan Agung to: szerokość geograficzna -4,665°, długość geograficzna 104,963° i wysokość 23 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pakuan Agung charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 35 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 25 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (61 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (2 104 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pakuan Agung obejmuje pola uprawne (44%), drzewa (29%), użytki zielone (15%) i krzewy (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (52%) i drzewa (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (44%) i drzewa (35%).