Pogoda w Tsagaanhayrhan w miesiącu styczeń Mongolia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około -15°C, rzadko spadając poniżej -21°C lub przekraczając -9°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -16°C w dniu 15 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 1°C, z -24°C do -25°C, rzadko spadając poniżej -32°C lub przekraczając -18°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -25°C w dniu 25 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 13 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tsagaanhayrhan wynoszą zwykle od 9°C do 22°C, natomiast w dniu 25 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -25°C do -15°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Watson Lake, Kanada (odległość: 7 252 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tsagaanhayrhan (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tsagaanhayrhan z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Tsagaanhayrhan zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 53% do 47%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 47% w dniu 25 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 25 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 53% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 15 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 53%, natomiast w dniu 5 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 63%.

W ciągu miesiąca styczeń w Tsagaanhayrhan, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 4 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 8 sekund i wzrost o 14 minut i 54 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 15 minut, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 9 godzin i 19 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Tsagaanhayrhan słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:38 w dniu 1 stycznia, a najwcześniej 22 minuty wcześniej o godz. 08:17 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:53 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 42 minuty później o godz. 17:36 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Tsagaanhayrhan nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:36 i zachodzi 16 godzin i 16 minut później, o godzinie 20:52, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:36 a zachód 8 godzin i 10 minut później, o godzinie 16:46.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Tsagaanhayrhan w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Tsagaanhayrhan stopniowo maleje, spadając z 14,7 kilometra na godzinę do 13,6 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 15 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Tsagaanhayrhan w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 71% w dniu 1 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Tsagaanhayrhan trwa zazwyczaj 2,7 miesiąca (83 dni), od około 7 czerwca do około 29 sierpnia, a jego początek rzadko przypada przed 20 maja lub po 27 czerwca, natomiast koniec rzadko przypada przed 11 sierpnia lub po 14 września.

Miesiąc styczeń w Tsagaanhayrhan przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tsagaanhayrhan w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 0°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Tsagaanhayrhan w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,8 kWh, z 1,3 kWh do 2,1 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tsagaanhayrhan to: szerokość geograficzna 49,400°, długość geograficzna 94,233° i wysokość 1 804 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tsagaanhayrhan charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 777 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 815 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 092 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 029 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tsagaanhayrhan obejmuje skąpa roślinność (64%), drzewa (14%) i użytki zielone (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje skąpa roślinność (44%) i goła gleba (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (65%) i skąpa roślinność (19%).