Pogoda w Pākaur w miesiącu lipiec Indie

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 2°C, z 34°C do 33°C, rzadko spadając poniżej 31°C lub przekraczając 37°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 28°C.

W celach poglądowych, w dniu 22 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pākaur wynoszą zwykle od 25°C do 40°C, natomiast w dniu 10 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 10°C do 25°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc lipiec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tamuin, Meksyk (odległość: 14 796 kilometrów); Chirundu, Zimbabwe (7 841 kilometrów) i Tennant Creek, Australia (7 037 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pākaur (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pākaur z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu lipiec w Pākaur zachmurzenie wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 81% do 89%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 19% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 17 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 89%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Pākaur w ciągu miesiąca lipiec szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 66% na początku miesiąca do 60% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 66% w dniu 4 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 8 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca lipiec w Pākaur maleje, z poziomu 175 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 300 milimetrów lub spada poniżej 74 milimetry, do poziomu 154 milimetry na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 263 milimetry lub spada poniżej 53 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 178 milimetrów w dniu 6 lipca.

W ciągu miesiąca lipiec w Pākaur, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 21 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 43 sekundy i spadek o 5 minut i 1 sekunda w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 31 lipca, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 17 minut, a najdłuższy dzień to 1 lipca, obejmujący 13 godzin i 38 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Pākaur słońce wstaje najwcześniej o godz. 04:53 w dniu 1 lipca, a najpóźniej 13 minut później o godz. 05:06 w dniu 31 lipca.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:31 w dniu 3 lipca a najwcześniej 8 minut wcześniej, o godz. 18:23 w dniu 31 lipca.

W 2024 r. w Pākaur nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:50 i zachodzi 13 godzin i 40 minut później, o godzinie 18:30, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:18 a zachód 10 godzin i 37 minut później, o godzinie 16:55.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za lipiec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Pākaur w miesiącu lipiec danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 13 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 19 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu lipiec w Pākaur zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 13,2 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 17 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 23 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Pākaur w ciągu miesiąca lipiec wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 55% w dniu 10 lipca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pākaur temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pākaur w miesiącu lipiec bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 560°C, z 2 766°C do 3 326°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Pākaur w miesiącu lipiec zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 4,9 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pākaur to: szerokość geograficzna 24,639°, długość geograficzna 87,842° i wysokość 47 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pākaur charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 37 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 36 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (251 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (591 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pākaur obejmuje pola uprawne (92%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (79%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (73%) i użytki zielone (13%).