Pogoda w Neiafu w miesiącu styczeń Tonga

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 30°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 15 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Neiafu wynoszą zwykle od 25°C do 29°C, natomiast w dniu 15 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Neiafu z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Neiafu zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 79% czasu przez cały miesiąc. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 80% w dniu 6 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 25 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 22% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 80%, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Neiafu w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 36% na początku miesiąca do 40% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 43% w dniu 21 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 13% w dniu 6 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Neiafu wzrasta, z poziomu 135 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 298 milimetrów lub spada poniżej 27 milimetrów, do poziomu 156 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 316 milimetrów lub spada poniżej 31 milimetrów.

W ciągu miesiąca styczeń w Neiafu, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 18 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 36 sekund i spadek o 4 minuty i 13 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 56 minut, a najdłuższy dzień to 1 stycznia, obejmujący 13 godzin i 14 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Neiafu słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:02 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 19 minut później o godz. 06:21 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 19:16 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 2 minuty i 44 sekundy później o godz. 19:19 w dniu 17 stycznia.

W 2024 r. w Neiafu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:56 i zachodzi 13 godzin i 15 minut później, o godzinie 19:12, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:07 a zachód 11 godzin i 1 minuta później, o godzinie 18:08.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Neiafu w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 30 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 21 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 68% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Neiafu stopniowo maleje, spadając z 21,9 kilometra na godzinę do 20,9 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,2 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Neiafu w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 65% w dniu 1 stycznia.

Neiafu znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Neiafu w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 28°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Neiafu temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Neiafu w miesiącu styczeń bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 506°C, z 2 726°C do 3 232°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Neiafu w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 6,1 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Neiafu to: szerokość geograficzna -18,651°, długość geograficzna -173,984° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Neiafu charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 129 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 4 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (221 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (498 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Neiafu obejmuje woda (81%) i drzewa (16%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (92%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).