Pogoda w Qā’en w miesiącu marzec Iran

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 6°C, z 13°C do 19°C, rzadko spadając poniżej 6°C lub przekraczając 25°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 6°C, z 1°C do 7°C, rzadko spadając poniżej -4°C lub przekraczając 12°C.

W celach poglądowych, w dniu 3 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Qā’en wynoszą zwykle od 22°C do 34°C, natomiast w dniu 10 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -3°C do 8°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc marzec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Bartlesville, Stany Zjednoczone (odległość: 11 780 kilometrów) i Cairo, Stany Zjednoczone (11 507 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Qā’en (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Qā’en z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu marzec w Qā’en zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 34% czasu przez cały miesiąc. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 35% w dniu 23 marca.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 67% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 35%, natomiast w dniu 4 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Qā’en w ciągu miesiąca marzec szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 12% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 13% w dniu 23 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 8 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca marzec w Qā’en zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 17 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 38 milimetrów lub spadając poniżej 1 milimetrów.

W ciągu miesiąca marzec w Qā’en, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 3 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 6 sekund i wzrost o 14 minut i 41 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 28 minut, a najdłuższy dzień to 31 marca, obejmujący 12 godzin i 31 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Qā’en słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:01 w dniu 1 marca, a najwcześniej 40 minut wcześniej o godz. 05:21 w dniu 31 marca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:29 w dniu 1 marca a najpóźniej 23 minuty później o godz. 17:53 w dniu 31 marca.

W 2024 r. w Qā’en nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:23 i zachodzi 14 godzin i 24 minuty później, o godzinie 18:46, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:34 a zachód 9 godzin i 55 minut później, o godzinie 16:28.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za marzec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Qā’en w miesiącu marzec danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu marzec w Qā’en zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 14,5 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 18 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,8 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu marzec wynosi 14,8 kilometra na godzinę w dniu 5 marca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Qā’en w ciągu miesiąca marzec wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 38% w dniu 1 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Qā’en trwa zazwyczaj 7,7 miesiąca (234 dni), od około 17 marca do około 6 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 28 lutego lub po 4 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 13 października lub po 28 listopada.

W miesiącu marzec w Qā’en, prawdopodobieństwo, że dany dzień przypada w trakcie sezonu wegetacyjnego bardzo szybko wzrasta rosnąc z 13% do 84% w miarę upływu miesiąca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Qā’en w miesiącu marzec stopniowo wzrasta, rosnąc o 82°C, z 29°C do 110°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Qā’en w miesiącu marzec wzrasta, rosnąc o 1,2 kWh, z 5,0 kWh do 6,3 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Qā’en to: szerokość geograficzna 33,727°, długość geograficzna 59,184° i wysokość 1 447 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Qā’en charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 68 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 451 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (997 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 074 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Qā’en obejmuje krzewy (48%) i goła gleba (33%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (62%) i goła gleba (20%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (45%) i goła gleba (38%).