Pogoda w Āstārā w miesiącu luty Iran

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 9°C do 10°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 16°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 2°C do 4°C, rzadko spadając poniżej -2°C lub przekraczając 8°C.

W celach poglądowych, w dniu 29 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Āstārā wynoszą zwykle od 21°C do 30°C, natomiast w dniu 24 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 2°C do 9°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Cape Charles, Stany Zjednoczone (odległość: 9 892 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Āstārā (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Āstārā z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Āstārā zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 53% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 20 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 58%, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 98%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Āstārā w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 18% na początku miesiąca do 21% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 29% w dniu 28 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 4% w dniu 9 lipca.

W ciągu miesiąca luty w Āstārā szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 15% do 20%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 0% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Āstārā stopniowo wzrasta, z poziomu 36 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 76 milimetrów lub spada poniżej 7 milimetrów, do poziomu 42 milimetry na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 96 milimetrów lub spada poniżej 5 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 42 milimetry w dniu 26 lutego.

W ciągu miesiąca luty w Āstārā, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 4 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 16 sekund i wzrost o 15 minut i 55 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 15 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 19 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Āstārā słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:20 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 33 minuty wcześniej o godz. 06:47 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:35 w dniu 1 lutego a najpóźniej 31 minut później o godz. 18:06 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Āstārā nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:50 i zachodzi 14 godzin i 51 minut później, o godzinie 19:41, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:28 a zachód 9 godzin i 29 minut później, o godzinie 16:57.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Āstārā w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 69% przypadków, natomiast w dniu 16 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Āstārā zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 10,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 10 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 9 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,6 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu luty wynosi 10,9 kilometra na godzinę w dniu 10 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Āstārā w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 42% w dniu 29 lutego.

Āstārā znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Āstārā w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 9°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 9°C w dniu 25 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Āstārā trwa zazwyczaj 9,5 miesiąca (292 dni), od około 1 marca do około 18 grudnia, a jego początek rzadko przypada przed 20 stycznia lub po 27 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 23 listopada lub po 12 stycznia.

Miesiąc luty w Āstārā przypada z dużym prawdopodobieństwem całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko wzrasta z 16% do 48% w miarę upływu miesiąca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Āstārā w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 12°C o więcej niż 5°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Āstārā w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,9 kWh, z 2,7 kWh do 3,6 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Āstārā to: szerokość geograficzna 38,429°, długość geograficzna 48,872° i wysokość -24 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Āstārā jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 14 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą -26 metra. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (1 320 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 269 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Āstārā obejmuje pola uprawne (46%), woda (24%) i krzewy (18%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (49%) i drzewa (30%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (49%) i krzewy (16%).