Pogoda w Khānaqīn w miesiącu styczeń Irak

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 15°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 20°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 15°C w dniu 17 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 6°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 11°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 6°C w dniu 15 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 25 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Khānaqīn wynoszą zwykle od 30°C do 44°C, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 6°C do 15°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Bullhead City, Stany Zjednoczone (odległość: 12 025 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Khānaqīn (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Khānaqīn z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Khānaqīn zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 34% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 68% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 38%, natomiast w dniu 2 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Khānaqīn w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 16% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 18% w dniu 13 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 1 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Khānaqīn zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 29 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 70 milimetrów lub spadając poniżej 5 milimetry.

W ciągu miesiąca styczeń w Khānaqīn, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 35 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 10 sekund i wzrost o 8 minut i 12 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 54 minuty, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 10 godzin i 29 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Khānaqīn słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:05 w dniu 8 stycznia, a najwcześniej 8 minut wcześniej o godz. 06:57 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:58 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 28 minut później o godz. 17:26 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Khānaqīn nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:46 i zachodzi 14 godzin i 27 minut później, o godzinie 19:13, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:00 a zachód 9 godzin i 52 minuty później, o godzinie 16:52.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Khānaqīn w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 11 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Khānaqīn zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 10,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 25 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,3 kilometra na godzinę.

Najniższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń wynosi 10,3 kilometra na godzinę w dniu 12 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Khānaqīn w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 43% w dniu 3 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Jakkolwiek nie dzieje się tak co roku, w niektóre zimy temperatury w Khānaqīn spadają poniżej zera. Najmniejsze prawdopodobieństwo, że dzień wypada w trakcie sezonu wegetacyjnego istnieje 14 stycznia i wynosi 69%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Khānaqīn w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 59°C, z 2°C do 61°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Khānaqīn w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,7 kWh, z 2,8 kWh do 3,5 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Khānaqīn to: szerokość geograficzna 34,348°, długość geograficzna 45,391° i wysokość 185 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Khānaqīn charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 73 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 189 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (392 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (2 523 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Khānaqīn obejmuje goła gleba (60%), pola uprawne (27%) i powierzchnie sztuczne (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (63%) i pola uprawne (20%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (32%) i pola uprawne (25%).