Pogoda jesienią w: Kisesa Tanzania

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 6 marca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 16°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 18°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 17°C w dniu 12 marca.

W celach poglądowych, w dniu 1 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kisesa wynoszą zwykle od 17°C do 33°C, natomiast w dniu 4 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 14°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kisesa z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Kisesa zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 74% do 52%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 4 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 78%, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 65%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kisesa w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 43% na początku tej pory roku do 7% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 49% w dniu 19 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 19 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Kisesa bardzo szybko maleje, z poziomu 95 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 157 milimetrów lub spada poniżej 34 milimetry, do poziomu 13 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 37 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 108 milimetrów w dniu 24 marca.

Jesienią w: Kisesa, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień jesieni to 31 maja, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 57 minut, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 10 minut światła dziennego.

Jesienią w: Kisesa słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:50 w dniu 1 marca, a najwcześniej 11 minut wcześniej o godz. 06:40 w dniu 7 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:00 w dniu 1 marca a najwcześniej 22 minuty wcześniej, o godz. 18:38 w dniu 18 maja.

W 2024 r. w Kisesa nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:32 i zachodzi 12 godzin i 18 minut później, o godzinie 18:50, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:46 a zachód 11 godzin i 57 minut później, o godzinie 18:43.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Kisesa danego dnia będzie parno maleje, spadając z 6% do 0% na przestrzeni pory roku.

Jesienią najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 9% w dniu 30 marca.

W celach poglądowych, w dniu 27 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 9% przypadków, natomiast w dniu 22 czerwca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Kisesa bardzo szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,5 kilometra na godzinę do 17,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Kisesa jesienią wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 92% w dniu 13 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kisesa temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kisesa jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 098°C, z 3 170°C do 4 268°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kisesa jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,4 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,6 kWh w dniu 6 marca. Jesienią najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,2 kWh w dniu 7 kwietnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kisesa to: szerokość geograficzna -3,083°, długość geograficzna 34,150° i wysokość 1 351 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kisesa charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 44 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 351 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (134 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (941 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kisesa obejmuje pola uprawne (81%) i krzewy (18%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (70%) i krzewy (14%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (44%) i krzewy (33%).