Pogoda wiosną w: Manda Tanzania

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 30°C do 33°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 36°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 34°C w dniu 9 listopada.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z 22°C do 26°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 27°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 20 listopada.

W celach poglądowych, w dniu 7 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Manda wynoszą zwykle od 26°C do 34°C, natomiast w dniu 28 czerwca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Raudales Malpaso, Meksyk (odległość: 14 403 kilometry); Bacalar, Meksyk (13 850 kilometrów) i Flora, Filipiny (10 052 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Manda (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Manda z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Manda zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 17% do 58%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 83% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 25 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 84%, natomiast w dniu 2 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 87%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Manda w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 0% na początku tej pory roku do 38% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 71% w dniu 24 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 27 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Manda bardzo szybko wzrasta, z poziomu 1 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 2 milimetr lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 91 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 168 milimetrów lub spada poniżej 18 milimetrów.

Wiosną w: Manda, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 47 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 31 sekund i wzrost o 3 minuty i 37 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 55 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 41 minut światła dziennego.

Wiosną w: Manda słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:44 w dniu 1 września, a najwcześniej 36 minut wcześniej o godz. 06:08 w dniu 18 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:37 w dniu 5 października a najpóźniej 14 minut później o godz. 18:51 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Manda nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:17 i zachodzi 12 godzin i 44 minuty później, o godzinie 19:02, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:57 a zachód 11 godzin i 31 minut później, o godzinie 18:28.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Manda danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 1% do 65% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 14 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 96% przypadków, natomiast w dniu 27 czerwca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Manda zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 17,7 kilometra na godzinę o więcej niż 1,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 19 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,2 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,1 kilometra na godzinę w dniu 19 października.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Manda wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 93% w dniu 25 października.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Manda temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Manda wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 582°C, z 868°C do 2 450°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Manda wiosną zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 7,3 kWh o więcej niż 0,4 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,7 kWh w dniu 23 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Manda to: szerokość geograficzna -10,467°, długość geograficzna 34,583° i wysokość 476 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Manda charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 405 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 519 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (643 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 135 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Manda obejmuje woda (56%), pola uprawne (29%) i krzewy (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (48%) i użytki zielone (17%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (34%) i drzewa (21%).