Pogoda jesienią w: Menard Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 15°C, z 33°C do 18°C, rzadko spadając poniżej 10°C lub przekraczając 36°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 16°C, z 21°C do 5°C, rzadko spadając poniżej -3°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 26 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Menard wynoszą zwykle od 22°C do 35°C, natomiast w dniu 6 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 2°C do 15°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Nueve de Julio, Argentyna (odległość: 7 714 kilometrów) i Baffa, Pakistan (12 725 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Menard (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Menard z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Menard zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 33% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 27% w dniu 9 października.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 9 października, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 73% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 24 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 43%, natomiast w dniu 14 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 75%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Menard w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 24% na początku tej pory roku do 12% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 33% w dniu 26 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 31 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Menard maleje, z poziomu 54 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 106 milimetrów lub spada poniżej 7 milimetrów, do poziomu 28 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 66 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 58 milimetrów w dniu 14 września.

Jesienią w: Menard, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 28 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 39 sekund i spadek o 11 minut i 30 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 18 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 46 minut światła dziennego.

Jesienią w: Menard słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:55 w dniu 2 listopada, a najwcześniej 59 minut wcześniej o godz. 06:56 w dniu 3 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:01 w dniu 1 września a najwcześniej 2 godziny i 25 minut wcześniej, o godz. 17:36 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 01:00 w dniu 3 listopada 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:36 i zachodzi 14 godzin i 9 minut później, o godzinie 20:45, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:33 a zachód 10 godzin i 9 minut później, o godzinie 17:41.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Menard danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 43% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 22 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 52% przypadków, natomiast w dniu 13 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Menard wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 14,7 kilometra na godzinę do 16,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 1 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,6 kilometra na godzinę.

Jesienią najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,1 kilometra na godzinę w dniu 11 listopada. Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,6 kilometra na godzinę w dniu 4 września.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Menard jesienią wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 63% w dniu 1 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Menard trwa zazwyczaj 7,7 miesiąca (237 dni), od około 19 marca do około 11 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 27 lutego lub po 11 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 21 października lub po 1 grudnia.

Jesienią w: Menard szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku z 100% do 11%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Menard jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 820°C, z 2 500°C do 3 320°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Menard jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,6 kWh, z 6,0 kWh do 3,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Menard to: szerokość geograficzna 30,918°, długość geograficzna -99,786° i wysokość 573 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Menard charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 82 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 594 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (178 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (409 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Menard obejmuje krzewy (50%), użytki zielone (39%) i pola uprawne (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (71%) i użytki zielone (28%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (68%) i użytki zielone (24%).