Pogoda jesienią w: Santiago Tíanguistenco Meksyk

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 23°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 20°C w dniu 26 października.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 7°C, z 10°C do 2°C, rzadko spadając poniżej -1°C lub przekraczając 11°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 10°C w dniu 5 września.

W celach poglądowych, w dniu 25 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Santiago Tíanguistenco wynoszą zwykle od 7°C do 24°C, natomiast w dniu 8 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 1°C do 19°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Santiago Tíanguistenco z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Santiago Tíanguistenco zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 90% do 44%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 90% w dniu 11 września.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 29 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 57% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 września, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 24 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 68%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Santiago Tíanguistenco w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 76% na początku tej pory roku do 2% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 79% w dniu 2 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 7 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Santiago Tíanguistenco bardzo szybko maleje, z poziomu 133 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 195 milimetry lub spada poniżej 77 milimetrów, do poziomu 3 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 9 milimetrów.

Jesienią w: Santiago Tíanguistenco, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 25 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 57 sekund i spadek o 6 minut i 38 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 4 minuty, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 29 minut światła dziennego.

Jesienią w: Santiago Tíanguistenco słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:22 w dniu 1 września, a najpóźniej 32 minuty później o godz. 06:54 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:52 w dniu 1 września a najwcześniej 54 minuty wcześniej, o godz. 17:58 w dniu 25 listopada.

W 2024 r. w Santiago Tíanguistenco nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:00 i zachodzi 13 godzin i 17 minut później, o godzinie 19:18, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:07 a zachód 10 godzin i 59 minut później, o godzinie 18:05.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Santiago Tíanguistenco danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 12 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Santiago Tíanguistenco zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 6,2 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 23 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,4 kilometra na godzinę.

Jesienią wiatr w: Santiago Tíanguistenco wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 6 października i północnego od 6 października do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Santiago Tíanguistenco trwa zazwyczaj 8,6 miesiąca (261 dni), od około 29 lutego do około 16 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 29 stycznia lub po 31 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 22 października lub po 16 grudnia.

Jesienią w: Santiago Tíanguistenco szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku z 100% do 27%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Santiago Tíanguistenco jesienią szybko wzrasta, rosnąc o 327°C, z 1 063°C do 1 390°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Santiago Tíanguistenco jesienią stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,7 kWh, z 5,8 kWh do 5,1 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Santiago Tíanguistenco to: szerokość geograficzna 19,180°, długość geograficzna -99,466° i wysokość 2 637 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Santiago Tíanguistenco charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 285 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 2 641 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 286 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 869 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Santiago Tíanguistenco obejmuje pola uprawne (62%), powierzchnie sztuczne (22%) i krzewy (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (42%) i drzewa (35%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (39%) i drzewa (33%).