Pogoda jesienią w: Tabia Maroko

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 16°C, z 36°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 40°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 14°C, z 21°C do 7°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 24°C.

W celach poglądowych, w dniu 26 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tabia wynoszą zwykle od 23°C do 39°C, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 5°C do 18°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Greenfield, Stany Zjednoczone (odległość: 9 733 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tabia (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tabia z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Tabia zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 20% do 39%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 42% w dniu 31 października.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 80% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 31 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 42%, natomiast w dniu 15 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 94%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tabia w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 5% na początku tej pory roku do 18% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 19% w dniu 24 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 16 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Tabia szybko wzrasta, z poziomu 7 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 23 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 45 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 90 milimetrów lub spada poniżej 6 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 48 milimetrów w dniu 20 listopada.

Jesienią w: Tabia, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 35 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 43 sekundy i spadek o 12 minut i 3 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 13 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 48 minut światła dziennego.

Jesienią w: Tabia słońce wschodzi najwcześniej o godz. 07:02 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 7 minut później o godz. 08:09 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:50 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 28 minut wcześniej, o godz. 18:22 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w: Tabia obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada jesienią, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:21 i zachodzi 14 godzin i 15 minut później, o godzinie 20:36, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:23 a zachód 10 godzin i 3 minuty później, o godzinie 18:27.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Tabia danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 18 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Tabia zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 9,9 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 14 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 16 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,2 kilometra na godzinę.

Jesienią wiatr w: Tabia wieje głównie z kierunku północnego od 1 września do 5 października i południowego od 5 października do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Tabia trwa zazwyczaj 10 miesięcy (317 dni), od około 12 lutego do około 25 grudnia i rzadko rozpoczyna się po 1 kwietnia lub dobiega końca przed 22 listopada.

Jesień w: Tabia przypada raczej całkowicie w okresie sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym maleje z 100% do 83% w miarę upływu tej pory roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tabia jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 886°C, z 2 354°C do 3 240°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tabia jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 3,4 kWh, z 6,8 kWh do 3,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tabia to: szerokość geograficzna 32,030°, długość geograficzna -6,800° i wysokość 561 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tabia charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 506 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 635 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 279 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 791 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tabia obejmuje pola uprawne (64%) i skąpa roślinność (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (64%) i skąpa roślinność (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (45%) i skąpa roślinność (20%).