Pogoda wiosną w: Taquaritinga do Norte Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 27°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 32°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 18°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 21°C.

W celach poglądowych, w dniu 22 grudnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Taquaritinga do Norte wynoszą zwykle od 20°C do 31°C, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 25°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

El Ocote, Honduras (odległość: 6 146 kilometrów); Río Guayabal de Yateras, Kuba (5 301 kilometrów) i Moshi, Tanzania (8 136 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Taquaritinga do Norte (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Taquaritinga do Norte z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Taquaritinga do Norte zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 27% do 57%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 58% w dniu 27 listopada.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 5 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 73% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 21 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 63%, natomiast w dniu 11 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 77%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Taquaritinga do Norte w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 15% na początku tej pory roku do 4% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 40% w dniu 17 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 24 października.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Taquaritinga do Norte maleje, z poziomu 25 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 61 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr, do poziomu 8 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 28 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 5 milimetrów w dniu 6 listopada.

Wiosną w: Taquaritinga do Norte, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 35 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 23 sekundy i wzrost o 2 minuty i 44 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 58 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 33 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Taquaritinga do Norte słońce wstaje najpóźniej o godz. 05:25 w dniu 1 września, a najwcześniej 31 minut wcześniej o godz. 04:54 w dniu 14 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:18 w dniu 16 października a najpóźniej 11 minut później o godz. 17:29 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Taquaritinga do Norte nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:04 i zachodzi 12 godzin i 35 minut później, o godzinie 17:40, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:35 a zachód 11 godzin i 40 minut później, o godzinie 17:15.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Taquaritinga do Norte danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 34% do 61% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 26 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 90% przypadków, natomiast w dniu 24 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 31% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Taquaritinga do Norte stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 19,2 kilometra na godzinę do 20,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 14 listopada, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 2 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,2 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,8 kilometra na godzinę w dniu 15 listopada.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Taquaritinga do Norte wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 99% w dniu 16 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Taquaritinga do Norte temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Taquaritinga do Norte wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 148°C, z 662°C do 1 809°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Taquaritinga do Norte wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,6 kWh, z 6,9 kWh do 7,5 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,6 kWh w dniu 31 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Taquaritinga do Norte to: szerokość geograficzna -7,903°, długość geograficzna -36,044° i wysokość 771 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Taquaritinga do Norte charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 532 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 785 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (733 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 134 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Taquaritinga do Norte obejmuje drzewa (47%), pola uprawne (26%), użytki zielone (14%) i krzewy (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (37%) i drzewa (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (34%) i drzewa (26%).