Pogoda wiosną w: Valente Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 31°C do 35°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 38°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 35°C w dniu 4 listopada.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z 17°C do 21°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 3 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Valente wynoszą zwykle od 21°C do 35°C, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

El Tintal, Meksyk (odległość: 6 364 kilometry); Jagüey Grande, Kuba (5 910 kilometrów) i Ngerengere, Tanzania (8 521 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Valente (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Valente z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Valente zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 28% do 66%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 25% w dniu 15 września.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 15 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 75% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 67%, natomiast w dniu 17 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 76%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Valente w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 8% na początku tej pory roku do 21% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 24% w dniu 26 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 6% w dniu 10 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Valente szybko wzrasta, z poziomu 10 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 26 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów, do poziomu 53 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 111 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 9 milimetrów w dniu 15 września.

Wiosną w: Valente, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 51 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 34 sekundy i wzrost o 3 minuty i 57 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 54 minuty, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 45 minut światła dziennego.

Wiosną w: Valente słońce wstaje najpóźniej o godz. 05:40 w dniu 1 września, a najwcześniej 38 minut wcześniej o godz. 05:03 w dniu 17 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:33 w dniu 1 października a najpóźniej 15 minut później o godz. 17:49 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Valente nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:12 i zachodzi 12 godzin i 48 minut później, o godzinie 18:00, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:55 a zachód 11 godzin i 27 minut później, o godzinie 17:23.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Valente danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 13% do 54% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 18 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 76% przypadków, natomiast w dniu 17 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 11% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Valente stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 17,3 kilometra na godzinę do 15,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 10 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 24 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,2 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,3 kilometra na godzinę w dniu 10 października.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Valente wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 93% w dniu 29 października.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Valente temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Valente wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 342°C, z 752°C do 2 094°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Valente wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,5 kWh, z 6,6 kWh do 7,1 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,4 kWh w dniu 20 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Valente to: szerokość geograficzna -11,412°, długość geograficzna -39,462° i wysokość 357 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Valente charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 119 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 347 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (274 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (487 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Valente obejmuje pola uprawne (49%), drzewa (18%), użytki zielone (17%) i krzewy (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (26%) i krzewy (25%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (28%) i drzewa (25%).