Pogoda latem w: Paamiut Grenlandia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 7°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 13°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 9°C w dniu 26 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 3°C, rzadko spadając poniżej -1°C lub przekraczając 7°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 5°C w dniu 27 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 25 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Paamiut wynoszą zwykle od 5°C do 9°C, natomiast w dniu 16 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -10°C do -4°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Hooper Bay, Stany Zjednoczone (odległość: 5 280 kilometrów) i Pietropawłowsk Kamczacki, Rosja (6 991 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Paamiut (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Paamiut z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Paamiut zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 64% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 67% w dniu 15 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 6 czerwca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 39% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 81%, natomiast w dniu 13 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 44%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Paamiut w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 30% na początku tej pory roku do 35% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 37% w dniu 10 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 23% w dniu 7 marca.

Latem w: Paamiut, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 27% do 35%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem maleje z 2% do 0% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 0% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Paamiut szybko wzrasta, z poziomu 78 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 134 milimetry lub spada poniżej 32 milimetrów, do poziomu 110 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 191 milimetrów lub spada poniżej 42 milimetrów.

Latem w: Paamiut, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 4 godziny i 43 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 3 minuty i 6 sekund i spadek o 21 minut i 45 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 14 godzin i 22 minuty, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 19 godzin i 45 minut światła dziennego.

Latem w: Paamiut słońce wschodzi najwcześniej o godz. 04:27 w dniu 19 czerwca, a najpóźniej 2 godziny i 39 minut później o godz. 07:06 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 00:13 w dniu 22 czerwca a najwcześniej 2 godziny i 44 minuty wcześniej, o godz. 21:29 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Paamiut obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:27 i zachodzi 19 godzin i 45 minut później, o godzinie 00:12, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 10:42 a zachód 5 godzin i 9 minut później, o godzinie 15:51.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Paamiut danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Paamiut zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 15,4 kilometra na godzinę o więcej niż 1,6 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 23 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 26,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,8 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,8 kilometra na godzinę w dniu 14 lipca.

Latem wiatr w: Paamiut wieje głównie z kierunku południowego od 1 czerwca do 29 sierpnia i północnego od 29 sierpnia do 31 sierpnia.

Paamiut znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Paamiut latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 2°C do 4°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 4°C w dniu 6 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Paamiut trwa zazwyczaj 3,2 miesiąca (100 dni), od około 6 czerwca do około 14 września, a jego początek rzadko przypada przed 14 maja lub po 8 lipca, natomiast koniec rzadko przypada przed 21 sierpnia lub po 3 października.

Najwyższe prawdopodobieństwo, że w: Paamiut latem dany dzień przypadnie w trakcie sezonu wegetacyjnego wynosi 98% w dniu 2 sierpnia.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Paamiut latem zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając o tej porze roku od 7°C o więcej niż 5°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Paamiut latem bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,4 kWh, z 5,6 kWh do 3,2 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,8 kWh w dniu 23 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Paamiut to: szerokość geograficzna 61,994°, długość geograficzna -49,668° i wysokość 11 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Paamiut charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 100 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 20 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (690 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 643 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Paamiut obejmuje skąpa roślinność (52%) i woda (35%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (57%) i skąpa roślinność (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (52%) i śnieg i lodowce (24%).