Pogoda jesienią w: Big Sky Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 23°C, z 19°C do -4°C, rzadko spadając poniżej -11°C lub przekraczając 24°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 15°C, z 2°C do -13°C, rzadko spadając poniżej -23°C lub przekraczając 6°C.

W celach poglądowych, w dniu 26 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Big Sky wynoszą zwykle od 5°C do 22°C, natomiast w dniu 29 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -16°C do -7°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Belle-Plagne, Francja (odległość: 8 243 kilometry) i Lycksele, Szwecja (7 058 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Big Sky (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Big Sky z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Big Sky zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 31% do 60%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 69% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 64%, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 78%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Big Sky w okresie jesiennym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 19%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 39% w dniu 31 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 13% w dniu 28 stycznia.

Jesienią w: Big Sky, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 17% do 1%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 4% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu wzrasta z 0% do 16%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Big Sky maleje, z poziomu 23 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 45 milimetry lub spada poniżej 5 milimetry, do poziomu 2 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 7 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 24 milimetry w dniu 9 września.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Big Sky bardzo szybko wzrasta z poziomu 11 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 32 milimetrów, do poziomu 207 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 366 milimetrów lub spada poniżej 77 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 208 milimetrów w dniu 24 listopada.

Jesienią w: Big Sky, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 4 godziny i 13 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 2 minuty i 49 sekund i spadek o 19 minut i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 1 minuta, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 13 godzin i 14 minut światła dziennego.

Jesienią w: Big Sky słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:47 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 19 minut później o godz. 08:06 w dniu 2 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:01 w dniu 1 września a najwcześniej 3 godziny i 17 minut wcześniej, o godz. 16:44 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 01:00 w dniu 3 listopada 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:37 i zachodzi 15 godzin i 39 minut później, o godzinie 21:16, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:02 a zachód 8 godzin i 44 minuty później, o godzinie 16:45.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Big Sky danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Big Sky szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 8,0 kilometra na godzinę do 12,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 10 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,2 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Big Sky jesienią wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 60% w dniu 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Big Sky trwa zazwyczaj 1,5 miesiąca (48 dni), od około 2 lipca do około 19 sierpnia i rzadko rozpoczyna się przed 12 czerwca lub dobiega końca po 9 września.

Jesień w: Big Sky przypada raczej całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko maleje z 23% do -0% w miarę upływu tej pory roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Big Sky jesienią stopniowo wzrasta, rosnąc o 65°C, z 364°C do 428°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Big Sky jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 4,2 kWh, z 6,0 kWh do 1,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Big Sky to: szerokość geograficzna 45,285°, długość geograficzna -111,368° i wysokość 2 200 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Big Sky charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 689 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 2 303 metry. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 636 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 215 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Big Sky obejmuje drzewa (68%) i krzewy (31%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (60%) i krzewy (30%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (36%) i krzewy (29%).