Pogoda zimą w: Big Lake Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z -5°C do -1°C, rzadko spadając poniżej -16°C lub przekraczając 5°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -6°C w dniu 30 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -11°C, rzadko spadając poniżej -24°C lub przekraczając -1°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -12°C w dniu 18 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 19 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Big Lake wynoszą zwykle od 11°C do 20°C, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -12°C do -6°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Långsele, Szwecja (odległość: 6 113 kilometrów) i Czerepowiec, Rosja (6 589 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Big Lake (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Big Lake z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Big Lake zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 56% do 51%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 59% w dniu 17 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 49% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 60%, natomiast w dniu 7 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 51%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Big Lake w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko maleje z 18% na początku tej pory roku do 11% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 34% w dniu 4 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 26 marca.

Zimą w: Big Lake, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 3% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem maleje z 3% do 1% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu maleje z 11% do 6%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Big Lake zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 8 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 30 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Big Lake maleje z poziomu 164 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 346 milimetrów lub spada poniżej 36 milimetrów, do poziomu 97 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 259 milimetrów lub spada poniżej 6 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 174 milimetry w dniu 22 grudnia.

Zimą w: Big Lake, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 4 godziny i 23 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 57 sekund i wzrost o 20 minut i 41 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 5 godzin i 20 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 10 godzin i 20 minut światła dziennego.

Zimą w: Big Lake słońce wstaje najpóźniej o godz. 10:19 w dniu 25 grudnia, a najwcześniej 2 godziny i 17 minut wcześniej o godz. 08:02 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 15:36 w dniu 16 grudnia a najpóźniej 2 godziny i 46 minut później o godz. 18:23 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Big Lake obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:16 i zachodzi 19 godzin i 31 minut później, o godzinie 23:47, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 10:18 a zachód 5 godzin i 20 minut później, o godzinie 15:38.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Big Lake danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Big Lake zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 9,5 kilometra na godzinę o więcej niż 0,5 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 8 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,0 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,0 kilometra na godzinę w dniu 9 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Big Lake zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 49% w dniu 2 stycznia.

Big Lake znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Big Lake zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 1°C do -0°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Big Lake trwa zazwyczaj 4,9 miesiąca (148 dni), od około 30 kwietnia do około 25 września, a jego początek rzadko przypada przed 14 kwietnia lub po 15 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 7 września lub po 12 października.

Zima w: Big Lake przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Big Lake zimą bardzo szybko maleje, spadając o 513°C, z 513°C do 0°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Big Lake zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,4 kWh, z 0,2 kWh do 1,6 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 0,1 kWh w dniu 20 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Big Lake to: szerokość geograficzna 61,521°, długość geograficzna -149,954° i wysokość 44 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Big Lake charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 61 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 52 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (142 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (2 602 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Big Lake obejmuje drzewa (68%) i woda (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (55%) i roślinność zielna (24%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (33%) i krzewy (21%).