Pogoda zimą w: Madison Stany Zjednoczone

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 9°C, rzadko spadając poniżej -2°C lub przekraczając 20°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 6°C w dniu 16 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -0°C, rzadko spadając poniżej -11°C lub przekraczając 10°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -2°C w dniu 29 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Madison wynoszą zwykle od 19°C do 29°C, natomiast w dniu 29 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -2°C do 6°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Albaredo, Włochy (odległość: 7 364 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Madison (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Madison z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Madison zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 55% do 60%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 65% w dniu 11 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 45% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 65%, natomiast w dniu 26 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 68%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Madison w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 28% na początku tej pory roku do 31% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 43% w dniu 27 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 23% w dniu 19 października.

Zimą w: Madison, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 23% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Madison zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 63 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 120 milimetrów lub spadając poniżej 18 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 53 milimetry w dniu 16 stycznia.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Madison wzrasta z poziomu 14 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 47 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 42 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 155 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 60 milimetrów w dniu 27 stycznia.

Zimą w: Madison, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 37 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 6 sekund i wzrost o 7 minut i 40 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 31 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 20 minut światła dziennego.

Zimą w: Madison słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:43 w dniu 5 stycznia, a najwcześniej 44 minuty wcześniej o godz. 06:59 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:07 w dniu 6 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 13 minut później o godz. 18:19 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Madison obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:04 i zachodzi 14 godzin i 49 minut później, o godzinie 20:53, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:40 a zachód 9 godzin i 31 minut później, o godzinie 17:11.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Madison danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 26 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 69% przypadków, natomiast w dniu 21 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Madison wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 7,8 kilometra na godzinę do 9,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 25 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,9 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę w dniu 25 lutego.

Zimą wiatr w: Madison wieje głównie z kierunku południowego od 1 grudnia do 22 grudnia i zachodniego od 22 grudnia do 28 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Madison trwa zazwyczaj 6,6 miesiąca (203 dni), od około 6 kwietnia do około 27 października, a jego początek rzadko przypada przed 21 marca lub po 25 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 8 października lub po 14 listopada.

Zima w: Madison przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Madison zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 150°C, z 2 184°C do 34°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Madison zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,3 kWh, z 2,2 kWh do 3,5 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,9 kWh w dniu 24 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Madison to: szerokość geograficzna 38,067°, długość geograficzna -81,819° i wysokość 215 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Madison charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 357 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 312 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (406 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (918 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Madison obejmuje drzewa (92%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (94%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (94%).