Pogoda zimą w: Kīhei Stany Zjednoczone

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 29°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 27°C w dniu 30 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 15°C lub przekraczając 22°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 18°C w dniu 28 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 26 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kīhei wynoszą zwykle od 22°C do 31°C, natomiast w dniu 27 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 18°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Altamira, Dominikana (odległość: 8 819 kilometrów) i Vázquez, Portoryko (9 337 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kīhei (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kīhei z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Kīhei zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 34% do 26%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 22% w dniu 18 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 18 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 78% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 43%, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 78%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kīhei w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 18% na początku tej pory roku do 21% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 23% w dniu 14 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 18 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Kīhei stopniowo wzrasta, z poziomu 37 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 95 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów, do poziomu 46 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 117 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 51 milimetrów w dniu 1 stycznia.

Zimą w: Kīhei, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 46 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 31 sekund i wzrost o 3 minuty i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 52 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 44 minuty światła dziennego.

Zimą w: Kīhei słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:46 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 19 minut później o godz. 07:04 w dniu 16 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:43 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 46 minut później o godz. 18:30 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Kīhei nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:45 i zachodzi 13 godzin i 24 minuty później, o godzinie 19:09, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:58 a zachód 10 godzin i 52 minuty później, o godzinie 17:50.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Kīhei danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 48% do 27% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 16 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 84% przypadków, natomiast w dniu 4 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 26% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Kīhei maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 22,6 kilometra na godzinę do 20,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 28 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,4 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,4 kilometra na godzinę w dniu 11 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Kīhei zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 79% w dniu 1 grudnia.

Kīhei znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kīhei zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 25°C do 24°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kīhei temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kīhei zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 072°C, z 4 772°C do 700°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kīhei zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,3 kWh, z 4,5 kWh do 5,8 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,4 kWh w dniu 20 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kīhei to: szerokość geograficzna 20,765°, długość geograficzna -156,446° i wysokość 21 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kīhei charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 161 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 43 metry. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (2 148 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 069 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kīhei obejmuje użytki zielone (40%), powierzchnie sztuczne (20%), krzewy (15%) i pola uprawne (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (29%) i pola uprawne (20%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (86%).