Pogoda jesienią w: Ebak Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 11 maja.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 8 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Ebak wynoszą zwykle od 26°C do 32°C, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Masachapa, Nikaragua (odległość: 16 723 kilometry) i Fortaleza, Brazylia (17 642 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Ebak (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Ebak z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Ebak zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 84% do 56%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 44% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 17 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 55%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Ebak w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 52% na początku tej pory roku do 9% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 62% w dniu 5 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 10 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Ebak bardzo szybko maleje, z poziomu 170 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 285 milimetrów lub spada poniżej 62 milimetry, do poziomu 22 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 59 milimetrów.

Jesienią w: Ebak, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 35 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 23 sekundy i spadek o 2 minuty i 41 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 31 maja, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 41 minut, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 15 minut światła dziennego.

Jesienią w: Ebak słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:48 w dniu 21 kwietnia, a najpóźniej 5 minut później o godz. 05:53 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:05 w dniu 1 marca a najwcześniej 32 minuty wcześniej, o godz. 17:33 w dniu 25 maja.

W 2024 r. w Ebak nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:25 i zachodzi 12 godzin i 36 minut później, o godzinie 18:02, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:58 a zachód 11 godzin i 39 minut później, o godzinie 17:36.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Ebak danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 11 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 94% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Ebak stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 13,2 kilometra na godzinę do 12,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 28 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,3 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,1 kilometra na godzinę w dniu 3 kwietnia.

Jesienią wiatr w: Ebak wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 marca do 31 marca i wschodniego od 31 marca do 31 maja.

Ebak znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Ebak jesienią zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 12 kwietnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Ebak temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Ebak jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 584°C, z 4 236°C do 5 820°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Ebak jesienią stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,8 kWh, z 4,6 kWh do 5,4 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,6 kWh w dniu 8 maja.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Ebak to: szerokość geograficzna -8,238°, długość geograficzna 123,520° i wysokość 19 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Ebak charakteryzują ogromne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 1 058 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 137 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 434 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 637 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Ebak obejmuje woda (64%), drzewa (15%) i pola uprawne (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (79%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (86%).