Pogoda jesienią w: Bājil Jemen

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 5°C, z 37°C do 32°C, rzadko spadając poniżej 31°C lub przekraczając 39°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 37°C w dniu 3 września.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 8°C, z 28°C do 21°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 30°C.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Bājil wynoszą zwykle od 30°C do 38°C, natomiast w dniu 29 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 20°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Arriaga, Meksyk (odległość: 14 183 kilometry); Puerto Santander, Kolumbia (12 480 kilometrów) i Ndioum, Senegal (6 186 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Bājil (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Bājil z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Bājil zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 34% do 18%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 17% w dniu 27 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 27 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 83% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 8 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 55%, natomiast w dniu 27 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 83%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Bājil w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 4% na początku tej pory roku do 2% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 7% w dniu 30 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 26 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie jesiennym w: Bājil zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 4 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 22 milimetry lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 2 milimetr w dniu 22 listopada.

Jesienią w: Bājil, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 6 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 44 sekundy i spadek o 5 minut i 7 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 18 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 24 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Bājil słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:54 w dniu 1 września, a najpóźniej 22 minuty później o godz. 06:16 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:18 w dniu 1 września a najwcześniej 45 minut wcześniej, o godz. 17:33 w dniu 21 listopada.

W 2024 r. w Bājil nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:37 i zachodzi 13 godzin i 1 minuta później, o godzinie 18:39, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:27 a zachód 11 godzin i 14 minut później, o godzinie 17:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Bājil danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 96% do 43% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 14 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 98% przypadków, natomiast w dniu 31 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 35% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Bājil maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 10,5 kilometra na godzinę do 8,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,5 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Bājil jesienią wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 49% w dniu 2 września.

Bājil znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Bājil jesienią szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 4°C, z 31°C do 27°C.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 32°C w dniu 25 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Bājil temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Bājil jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 636°C, z 4 484°C do 6 120°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Bājil jesienią stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,9 kWh, z 6,5 kWh do 5,6 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,6 kWh w dniu 17 września.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Bājil to: szerokość geograficzna 15,059°, długość geograficzna 43,287° i wysokość 191 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Bājil charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 132 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 192 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (908 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (3 675 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Bājil obejmuje pola uprawne (84%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (62%) i goła gleba (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (42%) i pola uprawne (19%).