Pogoda w Cape Canaveral w miesiącu luty Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 21°C do 23°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 27°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 12°C do 14°C, rzadko spadając poniżej 6°C lub przekraczając 19°C.

W celach poglądowych, w dniu 25 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Cape Canaveral wynoszą zwykle od 24°C do 31°C, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 12°C do 21°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ras Gharib, Egipt (odległość: 10 561 kilometrów); Pāsighāt, Indie (13 736 kilometrów) i Taoyuan City, Tajwan (13 647 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Cape Canaveral (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Cape Canaveral z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Cape Canaveral zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 40% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 38% w dniu 24 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 24 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 62% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 69%, natomiast w dniu 1 maja, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 65%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Cape Canaveral w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 23% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 57% w dniu 23 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 20 listopada.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Cape Canaveral zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 63 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 124 milimetry lub spadając poniżej 12 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Cape Canaveral, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 43 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 32 sekundy i wzrost o 10 minut i 46 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 35 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Cape Canaveral słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:10 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 23 minuty wcześniej o godz. 06:47 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:01 w dniu 1 lutego a najpóźniej 20 minut później o godz. 18:22 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Cape Canaveral obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu luty, czas letni obowiązuje więc przez cały ten miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:25 i zachodzi 13 godzin i 57 minut później, o godzinie 20:22, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:10 a zachód 10 godzin i 20 minut później, o godzinie 17:30.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Cape Canaveral w miesiącu luty danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 15% do 19% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 30 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 15% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Cape Canaveral zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 19,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 9 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,4 kilometra na godzinę.

W miesiącu luty w Cape Canaveral wiatr wieje głównie z kierunku północnego od 1 lutego do 19 lutego i wschodniego od 19 lutego do 29 lutego.

Cape Canaveral znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Cape Canaveral w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 21°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 21°C w dniu 8 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Cape Canaveral temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Cape Canaveral w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 205°C, z 208°C do 414°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Cape Canaveral w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,0 kWh, z 4,0 kWh do 5,0 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Cape Canaveral to: szerokość geograficzna 28,406°, długość geograficzna -80,605° i wysokość 2 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Cape Canaveral jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 8 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 1 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (22 metry). W obrębie 80 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (38 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Cape Canaveral obejmuje woda (51%) i powierzchnie sztuczne (45%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (66%) i powierzchnie sztuczne (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (57%) i roślinność zielna (18%).