Pogoda na Saiq w miesiącu styczeń Oman

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 16°C, rzadko spadając poniżej 13°C lub przekraczając 20°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 16°C w dniu 13 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 8°C, rzadko spadając poniżej 4°C lub przekraczając 11°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 7°C w dniu 9 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 2 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Saiq wynoszą zwykle od 23°C do 32°C, natomiast w dniu 9 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 16°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Gueydan, Stany Zjednoczone (odległość: 13 321 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Saiq (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Saiq z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń na Saiq zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 19% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 82% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 19 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 55%, natomiast w dniu 14 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 90%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na Saiq w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 2% na początku miesiąca do 6% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 8% w dniu 3 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 25 listopada.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń na Saiq stopniowo wzrasta, z poziomu 5 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 18 milimetrów, do poziomu 12 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 33 milimetry.

W ciągu miesiąca styczeń na Saiq, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 21 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 43 sekundy i wzrost o 4 minuty i 58 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 45 minut, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 11 godzin i 6 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, na Saiq słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:52 w dniu 15 stycznia, a najwcześniej 2 minuty i 50 sekund wcześniej o godz. 06:49 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:35 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 21 minut później o godz. 17:55 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. na Saiq nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:24 i zachodzi 13 godzin i 33 minuty później, o godzinie 18:57, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:46 a zachód 10 godzin i 43 minuty później, o godzinie 17:29.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że na Saiq w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 18 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń na Saiq stopniowo wzrasta, rosnąc z 7,7 kilometra na godzinę do 8,8 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, na Saiq w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 54% w dniu 1 stycznia.

Saiq znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej na Saiq w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 24°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Saiq temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Saiq w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 78°C, z 2°C do 80°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na Saiq w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,5 kWh, z 4,7 kWh do 5,3 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Saiq to: szerokość geograficzna 23,067°, długość geograficzna 57,650° i wysokość 1 936 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Saiq charakteryzują ogromne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 1 093 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 852 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 980 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 976 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Saiq obejmuje goła gleba (83%) i skąpa roślinność (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (89%) i skąpa roślinność (10%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (95%).