Pogoda na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands w miesiącu luty Stany Zjednoczone

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 29°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 22°C.

W celach poglądowych, w dniu 23 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands wynoszą zwykle od 23°C do 30°C, natomiast w dniu 31 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Las Marías, Portoryko (odległość: 9 543 kilometry) i Port Vila, Vanuatu (5 627 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 23% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 9 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 79% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 13 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 42%, natomiast w dniu 17 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 80%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 26% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 28% w dniu 23 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 3 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 93 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 303 milimetry lub spadając poniżej 1 milimetr.

W ciągu miesiąca luty na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 32 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 9 sekund i wzrost o 8 minut i 1 sekunda w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 11 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 43 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:17 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 17 minut wcześniej o godz. 07:00 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:28 w dniu 1 lutego a najpóźniej 15 minut później o godz. 18:42 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:56 i zachodzi 13 godzin i 29 minut później, o godzinie 19:25, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:13 a zachód 10 godzin i 47 minut później, o godzinie 18:01.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands w miesiącu luty danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 22% do 19% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 8 października, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 70% przypadków, natomiast w dniu 8 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 18% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands stopniowo wzrasta, rosnąc z 21,0 kilometra na godzinę do 22,0 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 2 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 56% w dniu 29 lutego.

Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 24°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 24°C w dniu 21 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 348°C, z 386°C do 734°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,8 kWh, z 4,9 kWh do 5,7 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands to: szerokość geograficzna 22,023°, długość geograficzna -159,785° i wysokość 2 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 29 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 3 metry. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (1 137 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 597 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kekaha, Pacific Missile Test Facility Barking Sands obejmuje woda (42%), pola uprawne (27%) i powierzchnie sztuczne (20%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (68%) i krzewy (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (92%).