Pogoda w Cuba w miesiącu luty Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 5°C, z 6°C do 11°C, rzadko spadając poniżej -3°C lub przekraczając 20°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z -4°C do 0°C, rzadko spadając poniżej -13°C lub przekraczając 8°C.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Cuba wynoszą zwykle od 20°C do 31°C, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -4°C do 6°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Kwangju, Korea Południowa (odległość: 10 979 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Cuba (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Cuba z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Cuba zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 53% czasu przez cały miesiąc. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 55% w dniu 12 lutego.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 25 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 55%, natomiast w dniu 26 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 69%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Cuba w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 18% na początku miesiąca do 22% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 41% w dniu 26 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 16% w dniu 13 stycznia.

W ciągu miesiąca luty w Cuba szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 12% do 17%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 3% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Cuba wzrasta, z poziomu 40 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 82 milimetry lub spada poniżej 6 milimetrów, do poziomu 56 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 110 milimetrów lub spada poniżej 19 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w: Cuba maleje z poziomu 91 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 261 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry, do poziomu 63 milimetry na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 201 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Cuba, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 3 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 15 sekund i wzrost o 15 minut i 45 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 18 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 21 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Cuba słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:10 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 33 minuty wcześniej o godz. 06:37 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:28 w dniu 1 lutego a najpóźniej 30 minut później o godz. 17:58 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Cuba obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu luty, czas letni obowiązuje więc przez cały ten miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:43 i zachodzi 14 godzin i 49 minut później, o godzinie 20:31, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:18 a zachód 9 godzin i 31 minut później, o godzinie 16:49.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Cuba w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 21 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 69% przypadków, natomiast w dniu 17 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Cuba zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 9,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 26 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 2 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,2 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu luty wynosi 9,8 kilometra na godzinę w dniu 26 lutego.

W miesiącu luty w Cuba wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 lutego do 17 lutego i południowego od 17 lutego do 29 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Cuba trwa zazwyczaj 6,7 miesiąca (204 dni), od około 6 kwietnia do około 27 października, a jego początek rzadko przypada przed 19 marca lub po 22 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 10 października lub po 12 listopada.

Miesiąc luty w Cuba przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Cuba w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 20°C o więcej niż 9°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Cuba w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,0 kWh, z 2,8 kWh do 3,9 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Cuba to: szerokość geograficzna 38,063°, długość geograficzna -91,403° i wysokość 304 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Cuba charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 75 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 297 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (170 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (408 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Cuba obejmuje drzewa (49%), pola uprawne (29%) i powierzchnie sztuczne (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (81%) i pola uprawne (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (77%) i pola uprawne (22%).