Pogoda w Imām Şāḩib w miesiącu luty Afganistan

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 11°C do 15°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 23°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 1°C do 5°C, rzadko spadając poniżej -5°C lub przekraczając 10°C.

W celach poglądowych, w dniu 11 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Imām Şāḩib wynoszą zwykle od 23°C do 39°C, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 1°C do 10°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Saint George, Stany Zjednoczone (odległość: 11 763 kilometry) i Vernon, Stany Zjednoczone (12 002 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Imām Şāḩib (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Imām Şāḩib z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Imām Şāḩib zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 57% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 3 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 44% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 2 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 58%, natomiast w dniu 14 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Imām Şāḩib w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 16% na początku miesiąca do 20% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 24% w dniu 18 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 25 sierpnia.

W ciągu miesiąca luty w Imām Şāḩib szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 11% do 18%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 2% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Imām Şāḩib stopniowo wzrasta, z poziomu 19 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 41 milimetrów lub spada poniżej 3 milimetry, do poziomu 31 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 58 milimetrów lub spada poniżej 10 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w: Imām Şāḩib maleje z poziomu 54 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 154 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 27 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 88 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Imām Şāḩib, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 1 minuta, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 10 sekund i wzrost o 15 minut i 11 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 20 minut, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 21 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Imām Şāḩib słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:57 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 31 minut wcześniej o godz. 06:26 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:18 w dniu 1 lutego a najpóźniej 29 minut później o godz. 17:47 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Imām Şāḩib nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:34 i zachodzi 14 godzin i 43 minuty później, o godzinie 19:17, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:04 a zachód 9 godzin i 36 minut później, o godzinie 16:40.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Imām Şāḩib w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 12 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 2% przypadków, natomiast w dniu 3 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Imām Şāḩib zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 6,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 8 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Imām Şāḩib w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 32% w dniu 6 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Imām Şāḩib trwa zazwyczaj 8,8 miesiąca (270 dni), od około 1 marca do około 26 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 9 lutego lub po 24 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 3 listopada lub po 22 grudnia.

Miesiąc luty w Imām Şāḩib przypada raczej całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko wzrasta z 3% do 48% w miarę upływu miesiąca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Imām Şāḩib w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 42°C, z 21°C do 64°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Imām Şāḩib w miesiącu luty stopniowo wzrasta, rosnąc o 1,0 kWh, z 2,9 kWh do 3,8 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Imām Şāḩib to: szerokość geograficzna 37,189°, długość geograficzna 68,936° i wysokość 358 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Imām Şāḩib jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 22 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 356 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (959 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 703 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Imām Şāḩib obejmuje pola uprawne (84%) i powierzchnie sztuczne (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (59%) i użytki zielone (13%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (47%) i goła gleba (21%).