Całoroczny klimat i średnie warunki pogodowe w Pio XII Brazylia

W: Pio XII, w porze deszczowej jest pochmurnie, w porze suchej jest występuje częściowe zachmurzenie, a cały rok jest gorąco i uciążliwie. W ciągu roku, temperatura waha się od 23°C do 37°C i rzadko spada poniżej 21°C lub przekracza 39°C.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie wskazuje, że aby skorzystać z upalnej pogody Pio XII najlepiej odwiedzić w okresie od połowy czerwiec do późnego sierpień.

Pora upałów trwa 3,0 miesiąca, od 8 września do 8 grudnia, a średnia dobowa temperatura maksymalna przekracza wtedy 36°C. Najgorętszy miesiąc roku w: Pio XII to październik, kiedy średnia temperatura maksymalna wynosi 37°C a minimalna 25°C.

Chłodna pora roku trwa 5,8 miesiąca, od 21 stycznia do 15 lipca, a średnia dobowa temperatura maksymalna kształtuje się poniżej 32°C. Najzimniejszy miesiąc roku w: Pio XII to czerwiec, kiedy średnia temperatura minimalna wynosi 23°C a maksymalna 31°C.

W Pio XII w ciągu roku występują ogromne sezonowe zmiany pod względem stopnia zachmurzenia.

Okres roku z większymi przejaśnieniami zaczyna się w Pio XII około 5 czerwca, trwa 4,4 miesiąca i kończy około 18 października.

Najbardziej pogodnym miesiącem roku w: Pio XII jest sierpień, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne lub częściowo zachmurzone średnio 66% czasu.

Okres roku ze znaczniejszym zachmurzeniem zaczyna się 18 października, trwa 7,6 miesiąca i kończy się 5 czerwca.

Najbardziej pochmurnym miesiącem roku w: Pio XII jest kwiecień, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone średnio 85% czasu.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Prawdopodobieństwo dni obfitujących w opady w Pio XII ulega w ciągu roku bardzo znacznym zmianom.

Pora występowania bardziej intensywnych opadów trwa 4,7 miesiąca, od 26 grudnia do 18 maja, kiedy szansa wystąpienia obfitych opadów w danym dniu jest wyższa niż 46%. Miesiącem z największą liczbą dni obfitujących w opady w: Pio XII jest marzec, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 26,2 dnia.

Pora bardziej sucha trwa 7,3 miesiąca, od 18 maja do 26 grudnia. Miesiącem z najmniejszą liczbą dni obfitujących w opady w: Pio XII jest sierpień, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 1,6 dnia.

Jeżeli chodzi o dni obfitujące w opady, rozróżniamy pomiędzy dniami z opadami deszczu, śniegu lub deszczu ze śniegiem. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem deszczu w: Pio XII jest marzec, kiedy średnio pada przez 26,2 dnia. W oparciu o tę klasyfikację, najczęściej występująca w ciągu roku forma opadu to deszcz, a najwyższe prawdopodobieństwo wystąpienia tego opadu to 87% w dniu 20 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumy miesięczne ale również zmiany w ciągu miesięcy, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. W Pio XII występują ogromne sezonowe wahania miesięcznych opadów deszczu.

Deszczowy okres roku trwa 9,5 miesiąca, od 3 października do 19 lipca, a opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wynosi przynajmniej 13 milimetrów. Najbardziej deszczowym miesiącem w: Pio XII jest marzec, kiedy średni opad deszczu wynosi 310 milimetrów.

Okres roku pozbawiony opadów deszczu trwa 2,5 miesiąca, od 19 lipca do 3 października. Najmniej deszczowym miesiącem w: Pio XII jest sierpień, kiedy średni opad deszczu wynosi 7 milimetrów.

Długość dnia w Pio XII nie różni się znacząco w ciągu roku, nie odbiegając od 12 godzin o więcej niż 20 minut przez cały okres. Najkrótszy dzień 2024 r. to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 54 minuty, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 21 minut światła dziennego.

Słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:36 w dniu 9 listopada, a najpóźniej 33 minuty później o godz. 06:09 w dniu 21 lipca. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:51 w dniu 25 października, a najpóźniej 31 minut później o godz. 18:22 w dniu 4 lutego.

W 2024 r. w Pio XII nie obowiązuje czas letni.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

W Pio XII występują pewne sezonowe wahania pod względem odczuwalnej wilgotności powietrza.

Bardziej parny okres roku trwa 9,4 miesiąca, od 16 listopada do 28 sierpnia, kiedy parno, uciążliwie lub męcząco może być przynajmniej 91% czasu. Miesiącem z największą liczbą parnych dni w: Pio XII jest marzec, kiedy parno lub gorzej jest przez 31,0 dnia.

Miesiącem z najmniejszą liczbą parnych dni w: Pio XII jest wrzesień, kiedy parno lub gorzej jest 26,6 dnia.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

W Pio XII w ciągu roku występują niewielkie sezonowe zmiany pod względem średniej godzinowej prędkości wiatru.

Bardziej wietrzne warunki pogodowe panują przez 4,0 miesiąca, od 27 sierpnia do 26 grudnia, kiedy średnia prędkość wiatru przekracza 5,4 kilometra na godzinę. Najbardziej wietrznym miesiącem roku w: Pio XII jest październik, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 7,0 kilometra na godzinę.

Mniej wietrzne warunki pogodowe panują przez 8,0 miesiąca, od 26 grudnia do 27 sierpnia. Najmniej wietrznym miesiącem roku w: Pio XII jest kwiecień, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 3,8 kilometra na godzinę.

Przeważający średni godzinowy kierunek wiatru w Pio XII zmienia się w ciągu roku.

Wiatr wieje najczęściej z kierunku wschodniego przez 5,0 miesiąca, od 26 kwietnia do 27 września, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 67% w dniu 20 czerwca. Wiatr wieje najczęściej z kierunku północnego przez 7,0 miesiąca, od 27 września do 26 kwietnia, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 49% w dniu 1 stycznia.

Przyjemne warunki pogodowe panujące w ciągu roku w Pio XII określamy obliczając dwie oceny atrakcyjności w kontekście podróży.

Na ocenę atrakcyjności turystycznej korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą od 18°C do 27°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z atrakcji turystycznych na świeżym powietrzu Pio XII najlepiej odwiedzić w okresie od połowy czerwiec do połowy sierpień, a ocena atrakcyjności turystycznej jest najwyższa w trzecim tygodniu miesiąca lipiec.

Na ocenę warunków do plażowania/kąpieli w basenie korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą między 24°C a 32°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z upalnej pogody, Pio XII najlepiej odwiedzić w okresie od połowy czerwiec do późnego sierpień, a ocena jest najwyższa w trzecim tygodniu miesiąca lipiec.

Metodologia

Dla każdej godziny między 08:00 a 21:00 w każdym dniu analizowanego okresu (1980 do 2016) obliczane są niezależne oceny w kontekście odczuwalnej temperatury, zachmurzenia i sumy opadu. Oceny te są następnie łączone w jedną godzinową ocenę łączną, która jest następnie sumowana dla dni, uśredniana dla wszystkich lat objętych analizowanym okresem i wyrównywana.

Ocena zachmurzenia wynosi 10 dla całkowicie bezchmurnego nieba i spada liniowo do 9 w przypadku niemal bezchmurnego nieba i dalej do 1 w przypadku nieba pochmurnego.

Ocena opadu, której podstawą jest opad z trzech godzin z wybraną godziną stanowiącą środek tego okresu, wynosi 10 w przypadku braku opadu i spada liniowo do 9 w przypadku opadu śladowego i dalej do 0 w przypadku opadu wynoszącego 1 milimetr i więcej.

Ocena atrakcyjności turystycznej w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 10°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 18°C i do 10 dla 24°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 27°C i do 1 dla temperatur wynoszących 32°C lub wyższych.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 18°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 24°C i do 10 dla 28°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 32°C i do 1 dla temperatur wynoszących 38°C lub wyższych.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pio XII temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne ulega w ciągu roku pewnym zmianom sezonowym.

Jaśniejszy okres roku trwa 3,1 miesiąca, od 8 sierpnia do 11 listopada, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy przekracza 6,3 kWh. Najjaśniejszy miesiąc roku w: Pio XII to wrzesień, ze średnią wynoszącą 6,8 kWh.

Ciemniejszy okres roku trwa 2,4 miesiąca, od 7 marca do 20 maja, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy spada poniżej 4,7 kWh. Najciemniejszym miesiącem roku w: Pio XII jest kwiecień, ze średnią wynoszącą 4,3 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pio XII to: szerokość geograficzna -3,832°, długość geograficzna -45,153° i wysokość 13 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Pio XII jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 29 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 20 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (62 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (268 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pio XII obejmuje drzewa (39%), pola uprawne (24%), krzewy (24%) i użytki zielone (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (40%) i krzewy (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (33%) i krzewy (31%).