Całoroczny klimat i średnie warunki pogodowe w Santiago de Cao Peru

W: Santiago de Cao, lata są krótkie, ciepłe, uciążliwe i pochmurne; zimy są długie, chłodne, wietrzne i niemal bezchmurne; a cały rok sucho. W ciągu roku, temperatura waha się od 15°C do 25°C i rzadko spada poniżej 14°C lub przekracza 27°C.

Ocena atrakcyjności turystycznej wskazuje, że aby skorzystać z ciepłej pogody, Santiago de Cao najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego kwiecień do późnego wrzesień.

Ciepła pora roku trwa 2,6 miesiąca, od 15 stycznia do 3 kwietnia, a średnia dobowa temperatura maksymalna przekracza wtedy 23°C. Najgorętszy miesiąc roku w: Santiago de Cao to luty, kiedy średnia temperatura maksymalna wynosi 24°C a minimalna 20°C.

Chłodna pora roku trwa 4,1 miesiąca, od 28 czerwca do 1 listopada, a średnia dobowa temperatura maksymalna kształtuje się poniżej 20°C. Najzimniejszy miesiąc roku w: Santiago de Cao to wrzesień, kiedy średnia temperatura minimalna wynosi 15°C a maksymalna 18°C.

W Santiago de Cao w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem stopnia zachmurzenia.

Okres roku z większymi przejaśnieniami zaczyna się w Santiago de Cao około 18 kwietnia, trwa 6,1 miesiąca i kończy około 20 października.

Najbardziej pogodnym miesiącem roku w: Santiago de Cao jest sierpień, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne lub częściowo zachmurzone średnio 72% czasu.

Okres roku ze znaczniejszym zachmurzeniem zaczyna się 20 października, trwa 5,9 miesiąca i kończy się 18 kwietnia.

Najbardziej pochmurnym miesiącem roku w: Santiago de Cao jest luty, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone średnio 74% czasu.

W Santiago de Cao częstotliwość dni obfitujących w opady (czyli dni kiedy opad lub równoważnik wodny opadu wynosi więcej niż 1 milimetr) nie ulega znaczącym sezonowym wahaniom. Częstotliwość ta wynosi od 0% do 7%, przy średniej wartości na poziomie 3%.

Jeżeli chodzi o dni obfitujące w opady, rozróżniamy pomiędzy dniami z opadami deszczu, śniegu lub deszczu ze śniegiem. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem deszczu w: Santiago de Cao jest marzec, kiedy średnio pada przez 2,0 dnia. W oparciu o tę klasyfikację, najczęściej występująca w ciągu roku forma opadu to deszcz, a najwyższe prawdopodobieństwo wystąpienia tego opadu to 7% w dniu 21 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumy miesięczne ale również zmiany w ciągu miesięcy, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. W Santiago de Cao występują pewne sezonowe wahania miesięcznych opadów deszczu.

Opady deszczu występują w Santiago de Cao przez cały rok. Najbardziej deszczowym miesiącem w: Santiago de Cao jest kwiecień, kiedy średni opad deszczu wynosi 9 milimetrów.

Najmniej deszczowym miesiącem w: Santiago de Cao jest sierpień, kiedy średni opad deszczu wynosi 0 milimetrów.

Długość dnia w Santiago de Cao nie różni się znacząco w ciągu roku, nie odbiegając od 12 godzin o więcej niż 35 minut przez cały okres. Najkrótszy dzień 2024 r. to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 40 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 35 minut światła dziennego.

Słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:47 w dniu 14 listopada, a najpóźniej 45 minut później o godz. 06:31 w dniu 15 lipca. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:05 w dniu 25 maja, a najpóźniej 39 minut później o godz. 18:43 w dniu 29 stycznia.

W 2024 r. w Santiago de Cao nie obowiązuje czas letni.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

W Santiago de Cao występują ogromne sezonowe wahania pod względem odczuwalnej wilgotności powietrza.

Bardziej parny okres roku trwa 5,0 miesiąca, od 16 grudnia do 16 maja, kiedy parno, uciążliwie lub męcząco może być przynajmniej 24% czasu. Miesiącem z największą liczbą parnych dni w: Santiago de Cao jest marzec, kiedy parno lub gorzej jest przez 26,2 dnia.

Miesiącem z najmniejszą liczbą parnych dni w: Santiago de Cao jest wrzesień, kiedy parno lub gorzej jest 0,8 dnia.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

W Santiago de Cao w ciągu roku występują niewielkie sezonowe zmiany pod względem średniej godzinowej prędkości wiatru.

Bardziej wietrzne warunki pogodowe panują przez 6,0 miesiąca, od 29 kwietnia do 31 października, kiedy średnia prędkość wiatru przekracza 13,9 kilometra na godzinę. Najbardziej wietrznym miesiącem roku w: Santiago de Cao jest sierpień, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 16,0 kilometra na godzinę.

Mniej wietrzne warunki pogodowe panują przez 6,0 miesiąca, od 31 października do 29 kwietnia. Najmniej wietrznym miesiącem roku w: Santiago de Cao jest luty, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 11,7 kilometra na godzinę.

Przez cały rok, przeważającym średnim godzinowym kierunkiem wiatru w Santiago de Cao jest kierunek południowy.

Santiago de Cao znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody ulega w ciągu roku ogromnym zmianom sezonowym.

Okres roku, kiedy woda jest cieplejsza trwa 2,3 miesiąca, od 24 stycznia do 2 kwietnia, a średnia temperatura przekracza wtedy 21°C. Woda w: Santiago de Cao jest najcieplejsza w miesiącu luty, kiedy jej średnia temperatura wynosi 22°C.

Okres roku, kiedy woda jest zimniejsza trwa 4,0 miesiąca, od 19 lipca do 18 listopada, ze średnią temperaturą poniżej 18°C. Woda w: Santiago de Cao jest najzimniejsza w miesiącu wrzesień, kiedy jej średnia temperatura wynosi 17°C.

Przyjemne warunki pogodowe panujące w ciągu roku w Santiago de Cao określamy obliczając dwie oceny atrakcyjności w kontekście podróży.

Na ocenę atrakcyjności turystycznej korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą od 18°C do 27°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z atrakcji turystycznych na świeżym powietrzu Santiago de Cao najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego kwiecień do późnego wrzesień, a ocena atrakcyjności turystycznej jest najwyższa w drugim tygodniu miesiąca lipiec.

Na ocenę warunków do plażowania/kąpieli w basenie korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą między 24°C a 32°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z upalnej pogody, Santiago de Cao najlepiej odwiedzić w okresie od późnego styczeń do wczesnego kwiecień, a ocena jest najwyższa w ostatnim tygodniu miesiąca luty.

Metodologia

Dla każdej godziny między 08:00 a 21:00 w każdym dniu analizowanego okresu (1980 do 2016) obliczane są niezależne oceny w kontekście odczuwalnej temperatury, zachmurzenia i sumy opadu. Oceny te są następnie łączone w jedną godzinową ocenę łączną, która jest następnie sumowana dla dni, uśredniana dla wszystkich lat objętych analizowanym okresem i wyrównywana.

Ocena zachmurzenia wynosi 10 dla całkowicie bezchmurnego nieba i spada liniowo do 9 w przypadku niemal bezchmurnego nieba i dalej do 1 w przypadku nieba pochmurnego.

Ocena opadu, której podstawą jest opad z trzech godzin z wybraną godziną stanowiącą środek tego okresu, wynosi 10 w przypadku braku opadu i spada liniowo do 9 w przypadku opadu śladowego i dalej do 0 w przypadku opadu wynoszącego 1 milimetr i więcej.

Ocena atrakcyjności turystycznej w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 10°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 18°C i do 10 dla 24°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 27°C i do 1 dla temperatur wynoszących 32°C lub wyższych.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 18°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 24°C i do 10 dla 28°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 32°C i do 1 dla temperatur wynoszących 38°C lub wyższych.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Santiago de Cao temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne ulega w ciągu roku pewnym zmianom sezonowym.

Jaśniejszy okres roku trwa 3,7 miesiąca, od 30 sierpnia do 20 grudnia, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy przekracza 6,8 kWh. Najjaśniejszy miesiąc roku w: Santiago de Cao to listopad, ze średnią wynoszącą 7,0 kWh.

Ciemniejszy okres roku trwa 2,3 miesiąca, od 3 maja do 13 lipca, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy spada poniżej 6,1 kWh. Najciemniejszym miesiącem roku w: Santiago de Cao jest czerwiec, ze średnią wynoszącą 5,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Santiago de Cao to: szerokość geograficzna -7,959°, długość geograficzna -79,239° i wysokość 18 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Santiago de Cao charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 42 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 15 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (963 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (4 304 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Santiago de Cao obejmuje krzewy (33%), woda (20%), pola uprawne (18%) i drzewa (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (46%) i goła gleba (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (54%) i skąpa roślinność (14%).