Całoroczny klimat i średnie warunki pogodowe w Monako Monako

W: Monako, lata są krótkie, ciepłe, wilgotne, suche i niemal bezchmurne, a zimy są długie, zimne i częściowo zachmurzone. W ciągu roku, temperatura waha się od 5°C do 28°C i rzadko spada poniżej 2°C lub przekracza 30°C.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie wskazuje, że aby skorzystać z upalnej pogody Monako najlepiej odwiedzić w okresie od późnego czerwiec do późnego sierpień.

Ciepła pora roku trwa 2,8 miesiąca, od 20 czerwca do 13 września, a średnia dobowa temperatura maksymalna przekracza wtedy 25°C. Najgorętszy miesiąc roku w: Monako to sierpień, kiedy średnia temperatura maksymalna wynosi 27°C a minimalna 21°C.

Chłodna pora roku trwa 4,2 miesiąca, od 21 listopada do 27 marca, a średnia dobowa temperatura maksymalna kształtuje się poniżej 16°C. Najzimniejszy miesiąc roku w: Monako to styczeń, kiedy średnia temperatura minimalna wynosi 5°C a maksymalna 13°C.

W Monako w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem stopnia zachmurzenia.

Okres roku z większymi przejaśnieniami zaczyna się w Monako około 15 czerwca, trwa 2,9 miesiąca i kończy około 12 września.

Najbardziej pogodnym miesiącem roku w: Monako jest lipiec, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne lub częściowo zachmurzone średnio 81% czasu.

Okres roku ze znaczniejszym zachmurzeniem zaczyna się 12 września, trwa 9,1 miesiąca i kończy się 15 czerwca.

Najbardziej pochmurnym miesiącem roku w: Monako jest listopad, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone średnio 46% czasu.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Prawdopodobieństwo dni obfitujących w opady w Monako ulega w ciągu roku zmianom.

Pora występowania bardziej intensywnych opadów trwa 8,8 miesiąca, od 9 września do 3 czerwca, kiedy szansa wystąpienia obfitych opadów w danym dniu jest wyższa niż 15%. Miesiącem z największą liczbą dni obfitujących w opady w: Monako jest listopad, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 7,0 dnia.

Pora bardziej sucha trwa 3,2 miesiąca, od 3 czerwca do 9 września. Miesiącem z najmniejszą liczbą dni obfitujących w opady w: Monako jest lipiec, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 2,3 dnia.

Jeżeli chodzi o dni obfitujące w opady, rozróżniamy pomiędzy dniami z opadami deszczu, śniegu lub deszczu ze śniegiem. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem deszczu w: Monako jest listopad, kiedy średnio pada przez 7,0 dnia. W oparciu o tę klasyfikację, najczęściej występująca w ciągu roku forma opadu to deszcz, a najwyższe prawdopodobieństwo wystąpienia tego opadu to 25% w dniu 31 października.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumy miesięczne ale również zmiany w ciągu miesięcy, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. W Monako występują znaczne sezonowe wahania miesięcznych opadów deszczu.

Opady deszczu występują w Monako przez cały rok. Najbardziej deszczowym miesiącem w: Monako jest październik, kiedy średni opad deszczu wynosi 83 milimetry.

Najmniej deszczowym miesiącem w: Monako jest lipiec, kiedy średni opad deszczu wynosi 11 milimetrów.

W Monako długość dnia ulega w ciągu roku znaczącej zmianie. Najkrótszy dzień 2024 r. to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 55 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 15 godzin i 27 minut światła dziennego.

Słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:47 w dniu 14 czerwca, a najpóźniej 2 godziny i 16 minut później o godz. 08:04 w dniu 3 stycznia. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:53 w dniu 8 grudnia, a najpóźniej 4 godziny i 23 minuty później o godz. 21:16 w dniu 26 czerwca.

W 2024 r. w Monako obowiązuje czas letni, który zaczyna obowiązywać wiosną w dniu 31 marca, trwa 6,9 miesiąca i przestaje obowiązywać jesienią w dniu 27 października.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

W Monako występują ogromne sezonowe wahania pod względem odczuwalnej wilgotności powietrza.

Bardziej parny okres roku trwa 3,5 miesiąca, od 9 czerwca do 23 września, kiedy parno, uciążliwie lub męcząco może być przynajmniej 13% czasu. Miesiącem z największą liczbą parnych dni w: Monako jest lipiec, kiedy parno lub gorzej jest przez 14,3 dnia.

Najmniej parny dzień roku to 1 marca, kiedy parne warunki pogodowe są w zasadzie niespotykane.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

W Monako w ciągu roku występują niewielkie sezonowe zmiany pod względem średniej godzinowej prędkości wiatru.

Bardziej wietrzne warunki pogodowe panują przez 6,8 miesiąca, od 4 października do 28 kwietnia, kiedy średnia prędkość wiatru przekracza 11,8 kilometra na godzinę. Najbardziej wietrznym miesiącem roku w: Monako jest luty, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 14,0 kilometra na godzinę.

Mniej wietrzne warunki pogodowe panują przez 5,3 miesiąca, od 28 kwietnia do 4 października. Najmniej wietrznym miesiącem roku w: Monako jest sierpień, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 9,8 kilometra na godzinę.

Przeważający średni godzinowy kierunek wiatru w Monako zmienia się w ciągu roku.

Wiatr wieje najczęściej z kierunku południowego przez 3,3 miesiąca, od 24 maja do 4 września, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 38% w dniu 4 sierpnia. Wiatr wieje najczęściej z kierunku wschodniego przez 8,6 miesiąca, od 4 września do 24 maja, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 34% w dniu 1 stycznia.

Monako znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody ulega w ciągu roku ogromnym zmianom sezonowym.

Okres roku, kiedy woda jest cieplejsza trwa 2,5 miesiąca, od 30 czerwca do 15 września, a średnia temperatura przekracza wtedy 22°C. Woda w: Monako jest najcieplejsza w miesiącu sierpień, kiedy jej średnia temperatura wynosi 24°C.

Okres roku, kiedy woda jest zimniejsza trwa 4,7 miesiąca, od 8 grudnia do 29 kwietnia, ze średnią temperaturą poniżej 15°C. Woda w: Monako jest najzimniejsza w miesiącu luty, kiedy jej średnia temperatura wynosi 13°C.

Przyjemne warunki pogodowe panujące w ciągu roku w Monako określamy obliczając dwie oceny atrakcyjności w kontekście podróży.

Na ocenę atrakcyjności turystycznej korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą od 18°C do 27°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z atrakcji turystycznych na świeżym powietrzu Monako najlepiej odwiedzić w okresach od późnego maj do połowy sierpień i od połowy sierpień do późnego wrzesień, a ocena atrakcyjności turystycznej jest najwyższa w ostatnim tygodniu miesiąca czerwiec.

Na ocenę warunków do plażowania/kąpieli w basenie korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą między 24°C a 32°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z upalnej pogody, Monako najlepiej odwiedzić w okresie od późnego czerwiec do późnego sierpień, a ocena jest najwyższa w trzecim tygodniu miesiąca lipiec.

Metodologia

Dla każdej godziny między 08:00 a 21:00 w każdym dniu analizowanego okresu (1980 do 2016) obliczane są niezależne oceny w kontekście odczuwalnej temperatury, zachmurzenia i sumy opadu. Oceny te są następnie łączone w jedną godzinową ocenę łączną, która jest następnie sumowana dla dni, uśredniana dla wszystkich lat objętych analizowanym okresem i wyrównywana.

Ocena zachmurzenia wynosi 10 dla całkowicie bezchmurnego nieba i spada liniowo do 9 w przypadku niemal bezchmurnego nieba i dalej do 1 w przypadku nieba pochmurnego.

Ocena opadu, której podstawą jest opad z trzech godzin z wybraną godziną stanowiącą środek tego okresu, wynosi 10 w przypadku braku opadu i spada liniowo do 9 w przypadku opadu śladowego i dalej do 0 w przypadku opadu wynoszącego 1 milimetr i więcej.

Ocena atrakcyjności turystycznej w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 10°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 18°C i do 10 dla 24°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 27°C i do 1 dla temperatur wynoszących 32°C lub wyższych.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 18°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 24°C i do 10 dla 28°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 32°C i do 1 dla temperatur wynoszących 38°C lub wyższych.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Jakkolwiek nie dzieje się tak co roku, w niektóre zimy temperatury w Monako spadają poniżej zera. Najmniejsze prawdopodobieństwo, że dzień wypada w trakcie sezonu wegetacyjnego istnieje 16 stycznia i wynosi 66%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Biorąc pod uwagę stopniodni okresu wegetacyjnego GDD, w: Monako pierwsze rośliny powinny kwitnąć około 25 lutego, przy czym rzadko zakwitają przed 14 lutego lub po 13 marca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne ulega w ciągu roku ogromnym zmianom sezonowym.

Jaśniejszy okres roku trwa 3,2 miesiąca, od 10 maja do 16 sierpnia, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy przekracza 6,4 kWh. Najjaśniejszy miesiąc roku w: Monako to lipiec, ze średnią wynoszącą 7,4 kWh.

Ciemniejszy okres roku trwa 3,6 miesiąca, od 25 października do 12 lutego, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy spada poniżej 2,9 kWh. Najciemniejszym miesiącem roku w: Monako jest grudzień, ze średnią wynoszącą 1,7 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Monako to: szerokość geograficzna 43,731°, długość geograficzna 7,419° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Monako jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Monako obejmuje woda (61%), powierzchnie sztuczne (16%) i drzewa (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (53%) i drzewa (22%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (47%) i drzewa (30%).