Całoroczny klimat i średnie warunki pogodowe w Tigaraksa Indonezja

W: Tigaraksa, lata są krótkie i gorące; zimy są krótkie, ciepłe i mokre; a cały rok uciążliwie i pochmurnie. W ciągu roku, temperatura waha się od 23°C do 32°C i rzadko spada poniżej 21°C lub przekracza 34°C.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie wskazuje, że aby skorzystać z upalnej pogody Tigaraksa najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego czerwiec do wczesnego październik.

Pora upałów trwa 2,5 miesiąca, od 20 sierpnia do 5 listopada, a średnia dobowa temperatura maksymalna przekracza wtedy 32°C. Najgorętszy miesiąc roku w: Tigaraksa to maj, kiedy średnia temperatura maksymalna wynosi 32°C a minimalna 24°C.

Chłodna pora roku trwa 2,0 miesiąca, od 25 grudnia do 26 lutego, a średnia dobowa temperatura maksymalna kształtuje się poniżej 30°C. Najzimniejszy miesiąc roku w: Tigaraksa to styczeń, kiedy średnia temperatura minimalna wynosi 24°C a maksymalna 30°C.

W Tigaraksa w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem stopnia zachmurzenia.

Okres roku z większymi przejaśnieniami zaczyna się w Tigaraksa około 27 maja, trwa 4,4 miesiąca i kończy około 8 października.

Najbardziej pogodnym miesiącem roku w: Tigaraksa jest lipiec, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne lub częściowo zachmurzone średnio 34% czasu.

Okres roku ze znaczniejszym zachmurzeniem zaczyna się 8 października, trwa 7,6 miesiąca i kończy się 27 maja.

Najbardziej pochmurnym miesiącem roku w: Tigaraksa jest styczeń, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone średnio 89% czasu.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Prawdopodobieństwo dni obfitujących w opady w Tigaraksa ulega w ciągu roku bardzo znacznym zmianom.

Pora występowania bardziej intensywnych opadów trwa 6,1 miesiąca, od 28 października do 1 maja, kiedy szansa wystąpienia obfitych opadów w danym dniu jest wyższa niż 46%. Miesiącem z największą liczbą dni obfitujących w opady w: Tigaraksa jest styczeń, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 22,3 dnia.

Pora bardziej sucha trwa 5,9 miesiąca, od 1 maja do 28 października. Miesiącem z najmniejszą liczbą dni obfitujących w opady w: Tigaraksa jest sierpień, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 5,7 dnia.

Jeżeli chodzi o dni obfitujące w opady, rozróżniamy pomiędzy dniami z opadami deszczu, śniegu lub deszczu ze śniegiem. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem deszczu w: Tigaraksa jest styczeń, kiedy średnio pada przez 22,3 dnia. W oparciu o tę klasyfikację, najczęściej występująca w ciągu roku forma opadu to deszcz, a najwyższe prawdopodobieństwo wystąpienia tego opadu to 75% w dniu 27 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumy miesięczne ale również zmiany w ciągu miesięcy, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. W Tigaraksa występują ogromne sezonowe wahania miesięcznych opadów deszczu.

Opady deszczu występują w Tigaraksa przez cały rok. Najbardziej deszczowym miesiącem w: Tigaraksa jest styczeń, kiedy średni opad deszczu wynosi 277 milimetrów.

Najmniej deszczowym miesiącem w: Tigaraksa jest sierpień, kiedy średni opad deszczu wynosi 47 milimetrów.

Długość dnia w Tigaraksa nie różni się znacząco w ciągu roku, nie odbiegając od 12 godzin o więcej niż 29 minut przez cały okres. Najkrótszy dzień 2024 r. to 21 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 46 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 29 minut światła dziennego.

Słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:26 w dniu 12 listopada, a najpóźniej 40 minut później o godz. 06:06 w dniu 17 lipca. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:44 w dniu 23 maja, a najpóźniej 34 minuty później o godz. 18:18 w dniu 1 lutego.

W 2024 r. w Tigaraksa nie obowiązuje czas letni.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Poziom odczuwalnej wilgotności powietrza w Tigaraksa, mierzony jako odsetek czasu, kiedy panują warunki pogodowe odczuwane jako parne, uciążliwe lub męczące nie ulega znaczącym zmianom w ciągu roku, nie odbiegając od 99% o więcej niż 1%.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

W Tigaraksa w ciągu roku występują niewielkie sezonowe zmiany pod względem średniej godzinowej prędkości wiatru.

Bardziej wietrzne warunki pogodowe panują przez 3,5 miesiąca, od 30 listopada do 16 marca, kiedy średnia prędkość wiatru przekracza 9,7 kilometra na godzinę. Najbardziej wietrznym miesiącem roku w: Tigaraksa jest styczeń, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 11,7 kilometra na godzinę.

Mniej wietrzne warunki pogodowe panują przez 8,5 miesiąca, od 16 marca do 30 listopada. Najmniej wietrznym miesiącem roku w: Tigaraksa jest październik, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 7,6 kilometra na godzinę.

Przeważający średni godzinowy kierunek wiatru w Tigaraksa zmienia się w ciągu roku.

Wiatr wieje najczęściej z kierunku wschodniego przez 7,1 miesiąca, od 8 kwietnia do 11 listopada, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 70% w dniu 6 sierpnia. Wiatr wieje najczęściej z kierunku południowego przez 1,3 tygodnia, od 11 listopada do 20 listopada, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 31% w dniu 19 listopada. Wiatr wieje najczęściej z kierunku zachodniego przez 4,6 miesiąca, od 20 listopada do 8 kwietnia, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 66% w dniu 1 stycznia.

Tigaraksa znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody ulega w ciągu roku znacznym zmianom sezonowym.

Okres roku, kiedy woda jest cieplejsza trwa 2,3 miesiąca, od 5 kwietnia do 14 czerwca, a średnia temperatura przekracza wtedy 29°C. Woda w: Tigaraksa jest najcieplejsza w miesiącu maj, kiedy jej średnia temperatura wynosi 30°C.

Okres roku, kiedy woda jest zimniejsza trwa 1,4 miesiąca, od 9 stycznia do 21 lutego, ze średnią temperaturą poniżej 28°C. Woda w: Tigaraksa jest najzimniejsza w miesiącu styczeń, kiedy jej średnia temperatura wynosi 28°C.

Przyjemne warunki pogodowe panujące w ciągu roku w Tigaraksa określamy obliczając dwie oceny atrakcyjności w kontekście podróży.

Na ocenę atrakcyjności turystycznej korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą od 18°C do 27°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z atrakcji turystycznych na świeżym powietrzu Tigaraksa najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego czerwiec do wczesnego październik, a ocena atrakcyjności turystycznej jest najwyższa w pierwszym tygodniu miesiąca sierpień.

Na ocenę warunków do plażowania/kąpieli w basenie korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą między 24°C a 32°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z upalnej pogody, Tigaraksa najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego czerwiec do wczesnego październik, a ocena jest najwyższa w pierwszym tygodniu miesiąca sierpień.

Metodologia

Dla każdej godziny między 08:00 a 21:00 w każdym dniu analizowanego okresu (1980 do 2016) obliczane są niezależne oceny w kontekście odczuwalnej temperatury, zachmurzenia i sumy opadu. Oceny te są następnie łączone w jedną godzinową ocenę łączną, która jest następnie sumowana dla dni, uśredniana dla wszystkich lat objętych analizowanym okresem i wyrównywana.

Ocena zachmurzenia wynosi 10 dla całkowicie bezchmurnego nieba i spada liniowo do 9 w przypadku niemal bezchmurnego nieba i dalej do 1 w przypadku nieba pochmurnego.

Ocena opadu, której podstawą jest opad z trzech godzin z wybraną godziną stanowiącą środek tego okresu, wynosi 10 w przypadku braku opadu i spada liniowo do 9 w przypadku opadu śladowego i dalej do 0 w przypadku opadu wynoszącego 1 milimetr i więcej.

Ocena atrakcyjności turystycznej w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 10°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 18°C i do 10 dla 24°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 27°C i do 1 dla temperatur wynoszących 32°C lub wyższych.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 18°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 24°C i do 10 dla 28°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 32°C i do 1 dla temperatur wynoszących 38°C lub wyższych.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tigaraksa temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne ulega w ciągu roku pewnym zmianom sezonowym.

Jaśniejszy okres roku trwa 2,0 miesiąca, od 10 sierpnia do 9 października, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy przekracza 5,8 kWh. Najjaśniejszy miesiąc roku w: Tigaraksa to wrzesień, ze średnią wynoszącą 6,1 kWh.

Ciemniejszy okres roku trwa 7,0 miesiąca, od 17 listopada do 16 czerwca, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy spada poniżej 4,7 kWh. Najciemniejszym miesiącem roku w: Tigaraksa jest styczeń, ze średnią wynoszącą 4,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tigaraksa to: szerokość geograficzna -6,228°, długość geograficzna 106,514° i wysokość 33 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tigaraksa charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 32 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 28 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (84 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (3 031 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tigaraksa obejmuje powierzchnie sztuczne (45%), pola uprawne (38%) i krzewy (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (45%) i powierzchnie sztuczne (24%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (40%) i drzewa (24%).