Całoroczny klimat i średnie warunki pogodowe w Pachīr wa Āgām Afganistan

W: Pachīr wa Āgām, lata są długie, gorące, suche i bezchmurne, a zimy są krótkie, bardzo zimne, śnieżne i niemal bezchmurne. W ciągu roku, temperatura waha się od -2°C do 35°C i rzadko spada poniżej -6°C lub przekracza 38°C.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie wskazuje, że aby skorzystać z upalnej pogody Pachīr wa Āgām najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego czerwiec do późnego sierpień.

Pora upałów trwa 4,0 miesiąca, od 17 maja do 18 września, a średnia dobowa temperatura maksymalna przekracza wtedy 29°C. Najgorętszy miesiąc roku w: Pachīr wa Āgām to lipiec, kiedy średnia temperatura maksymalna wynosi 34°C a minimalna 22°C.

Zimna pora roku trwa 3,0 miesiąca, od 4 grudnia do 3 marca, a średnia dobowa temperatura maksymalna kształtuje się poniżej 13°C. Najzimniejszy miesiąc roku w: Pachīr wa Āgām to styczeń, kiedy średnia temperatura minimalna wynosi -1°C a maksymalna 8°C.

W Pachīr wa Āgām w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem stopnia zachmurzenia.

Okres roku z większymi przejaśnieniami zaczyna się w Pachīr wa Āgām około 8 maja, trwa 6,2 miesiąca i kończy około 16 listopada.

Najbardziej pogodnym miesiącem roku w: Pachīr wa Āgām jest wrzesień, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne lub częściowo zachmurzone średnio 99% czasu.

Okres roku ze znaczniejszym zachmurzeniem zaczyna się 16 listopada, trwa 5,8 miesiąca i kończy się 8 maja.

Najbardziej pochmurnym miesiącem roku w: Pachīr wa Āgām jest marzec, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone średnio 41% czasu.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Prawdopodobieństwo dni obfitujących w opady w Pachīr wa Āgām ulega w ciągu roku zmianom.

Pora występowania bardziej intensywnych opadów trwa 6,4 miesiąca, od 4 lutego do 16 sierpnia, kiedy szansa wystąpienia obfitych opadów w danym dniu jest wyższa niż 15%. Miesiącem z największą liczbą dni obfitujących w opady w: Pachīr wa Āgām jest marzec, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 7,2 dnia.

Pora bardziej sucha trwa 5,6 miesiąca, od 16 sierpnia do 4 lutego. Miesiącem z najmniejszą liczbą dni obfitujących w opady w: Pachīr wa Āgām jest listopad, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 2,0 dnia.

Jeżeli chodzi o dni obfitujące w opady, rozróżniamy pomiędzy dniami z opadami deszczu, śniegu lub deszczu ze śniegiem. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem deszczu w: Pachīr wa Āgām jest marzec, kiedy średnio pada przez 6,7 dnia. W oparciu o tę klasyfikację, najczęściej występująca w ciągu roku forma opadu to deszcz, a najwyższe prawdopodobieństwo wystąpienia tego opadu to 24% w dniu 25 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumy miesięczne ale również zmiany w ciągu miesięcy, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. W Pachīr wa Āgām występują pewne sezonowe wahania miesięcznych opadów deszczu.

Deszczowy okres roku trwa 10 miesięcy, od 12 stycznia do 21 listopada, a opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wynosi przynajmniej 13 milimetrów. Najbardziej deszczowym miesiącem w: Pachīr wa Āgām jest marzec, kiedy średni opad deszczu wynosi 57 milimetrów.

Okres roku pozbawiony opadów deszczu trwa 1,7 miesiąca, od 21 listopada do 12 stycznia. Najmniej deszczowym miesiącem w: Pachīr wa Āgām jest grudzień, kiedy średni opad deszczu wynosi 10 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. Pachīr wa Āgām cechują pewne sezonowe wahania miesięcznego opadu śniegu.

Okres roku z opadami śniegu trwa 2,3 miesiąca, od 29 grudnia do 8 marca, a opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni wynosi przynajmniej 25 milimetrów. Najbardziej śnieżnym miesiącem w: Pachīr wa Āgām jest luty, kiedy średni opad śniegu wynosi 67 milimetrów.

Okres roku pozbawiony opadów śniegu trwa 9,7 miesiąca, od 8 marca do 29 grudnia. Najmniejsze opady śniegu występują około 2 sierpnia, kiedy średni łączny skumulowany opad wynosi 0 milimetrów.

W Pachīr wa Āgām długość dnia ulega w ciągu roku znaczącej zmianie. Najkrótszy dzień 2024 r. to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 52 minuty, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 14 godzin i 26 minut światła dziennego.

Słońce wschodzi najwcześniej o godz. 04:36 w dniu 12 czerwca, a najpóźniej 2 godziny i 19 minut później o godz. 06:55 w dniu 8 stycznia. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:38 w dniu 4 grudnia, a najpóźniej 2 godziny i 26 minut później o godz. 19:04 w dniu 29 czerwca.

W 2024 r. w Pachīr wa Āgām nie obowiązuje czas letni.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Poziom odczuwalnej wilgotności powietrza w Pachīr wa Āgām, mierzony jako odsetek czasu, kiedy panują warunki pogodowe odczuwane jako parne, uciążliwe lub męczące nie ulega znaczącym zmianom w ciągu roku, utrzymując się praktycznie na stałym poziomie 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

W Pachīr wa Āgām w ciągu roku występują niewielkie sezonowe zmiany pod względem średniej godzinowej prędkości wiatru.

Bardziej wietrzne warunki pogodowe panują przez 2,0 miesiąca, od 26 kwietnia do 25 czerwca, kiedy średnia prędkość wiatru przekracza 9,0 kilometra na godzinę. Najbardziej wietrznym miesiącem roku w: Pachīr wa Āgām jest maj, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę.

Mniej wietrzne warunki pogodowe panują przez 10 miesięcy, od 25 czerwca do 26 kwietnia. Najmniej wietrznym miesiącem roku w: Pachīr wa Āgām jest styczeń, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 6,9 kilometra na godzinę.

Przez cały rok, przeważającym średnim godzinowym kierunkiem wiatru w Pachīr wa Āgām jest kierunek zachodni.

Przyjemne warunki pogodowe panujące w ciągu roku w Pachīr wa Āgām określamy obliczając dwie oceny atrakcyjności w kontekście podróży.

Na ocenę atrakcyjności turystycznej korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą od 18°C do 27°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z atrakcji turystycznych na świeżym powietrzu Pachīr wa Āgām najlepiej odwiedzić w okresach od połowy maj do połowy czerwiec i od połowy sierpień do wczesnego październik, a ocena atrakcyjności turystycznej jest najwyższa w trzecim tygodniu miesiąca wrzesień.

Na ocenę warunków do plażowania/kąpieli w basenie korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą między 24°C a 32°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z upalnej pogody, Pachīr wa Āgām najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego czerwiec do późnego sierpień, a ocena jest najwyższa w pierwszym tygodniu miesiąca lipiec.

Metodologia

Dla każdej godziny między 08:00 a 21:00 w każdym dniu analizowanego okresu (1980 do 2016) obliczane są niezależne oceny w kontekście odczuwalnej temperatury, zachmurzenia i sumy opadu. Oceny te są następnie łączone w jedną godzinową ocenę łączną, która jest następnie sumowana dla dni, uśredniana dla wszystkich lat objętych analizowanym okresem i wyrównywana.

Ocena zachmurzenia wynosi 10 dla całkowicie bezchmurnego nieba i spada liniowo do 9 w przypadku niemal bezchmurnego nieba i dalej do 1 w przypadku nieba pochmurnego.

Ocena opadu, której podstawą jest opad z trzech godzin z wybraną godziną stanowiącą środek tego okresu, wynosi 10 w przypadku braku opadu i spada liniowo do 9 w przypadku opadu śladowego i dalej do 0 w przypadku opadu wynoszącego 1 milimetr i więcej.

Ocena atrakcyjności turystycznej w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 10°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 18°C i do 10 dla 24°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 27°C i do 1 dla temperatur wynoszących 32°C lub wyższych.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 18°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 24°C i do 10 dla 28°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 32°C i do 1 dla temperatur wynoszących 38°C lub wyższych.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Pachīr wa Āgām trwa zazwyczaj 9,2 miesiąca (279 dni), od około 28 lutego do około 3 grudnia, a jego początek rzadko przypada przed 7 lutego lub po 20 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 14 listopada lub po 27 grudnia.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Biorąc pod uwagę stopniodni okresu wegetacyjnego GDD, w: Pachīr wa Āgām pierwsze rośliny powinny kwitnąć około 20 marca, przy czym rzadko zakwitają przed 8 marca lub po 4 kwietnia.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne ulega w ciągu roku ogromnym zmianom sezonowym.

Jaśniejszy okres roku trwa 3,5 miesiąca, od 4 maja do 21 sierpnia, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy przekracza 7,5 kWh. Najjaśniejszy miesiąc roku w: Pachīr wa Āgām to czerwiec, ze średnią wynoszącą 8,5 kWh.

Ciemniejszy okres roku trwa 3,3 miesiąca, od 7 listopada do 17 lutego, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy spada poniżej 4,2 kWh. Najciemniejszym miesiącem roku w: Pachīr wa Āgām jest grudzień, ze średnią wynoszącą 3,2 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pachīr wa Āgām to: szerokość geograficzna 34,200°, długość geograficzna 70,278° i wysokość 1 241 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Pachīr wa Āgām charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 416 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 277 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (2 388 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (4 342 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pachīr wa Āgām obejmuje użytki zielone (46%), pola uprawne (28%) i goła gleba (20%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (41%) i goła gleba (32%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (38%) i goła gleba (27%).