Całoroczny klimat i średnie warunki pogodowe w Milan Stany Zjednoczone

W: Milan, lata są ciepłe, wilgotne i mokre; zimy są mroźne, śnieżne i wietrzne; a cały rok występuje częściowe zachmurzenie. W ciągu roku, temperatura waha się od -7°C do 30°C i rzadko spada poniżej -18°C lub przekracza 35°C.

Ocena atrakcyjności turystycznej wskazuje, że aby skorzystać z ciepłej pogody, Milan najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego czerwiec do połowy wrzesień.

Pora upałów trwa 3,7 miesiąca, od 27 maja do 16 września, a średnia dobowa temperatura maksymalna przekracza wtedy 25°C. Najgorętszy miesiąc roku w: Milan to lipiec, kiedy średnia temperatura maksymalna wynosi 30°C a minimalna 20°C.

Zimna pora roku trwa 3,0 miesiąca, od 27 listopada do 28 lutego, a średnia dobowa temperatura maksymalna kształtuje się poniżej 7°C. Najzimniejszy miesiąc roku w: Milan to styczeń, kiedy średnia temperatura minimalna wynosi -7°C a maksymalna 2°C.

W Milan w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem stopnia zachmurzenia.

Okres roku z większymi przejaśnieniami zaczyna się w Milan około 9 czerwca, trwa 4,5 miesiąca i kończy około 26 października.

Najbardziej pogodnym miesiącem roku w: Milan jest sierpień, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne lub częściowo zachmurzone średnio 69% czasu.

Okres roku ze znaczniejszym zachmurzeniem zaczyna się 26 października, trwa 7,5 miesiąca i kończy się 9 czerwca.

Najbardziej pochmurnym miesiącem roku w: Milan jest luty, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone średnio 54% czasu.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Prawdopodobieństwo dni obfitujących w opady w Milan ulega w ciągu roku znacznym zmianom.

Pora występowania bardziej intensywnych opadów trwa 5,8 miesiąca, od 29 marca do 24 września, kiedy szansa wystąpienia obfitych opadów w danym dniu jest wyższa niż 27%. Miesiącem z największą liczbą dni obfitujących w opady w: Milan jest czerwiec, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 12,4 dnia.

Pora bardziej sucha trwa 6,2 miesiąca, od 24 września do 29 marca. Miesiącem z najmniejszą liczbą dni obfitujących w opady w: Milan jest styczeń, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 3,6 dnia.

Jeżeli chodzi o dni obfitujące w opady, rozróżniamy pomiędzy dniami z opadami deszczu, śniegu lub deszczu ze śniegiem. W oparciu o tę klasyfikację, najczęściej występująca forma opadu w: Milan ulega w ciągu roku zmianie.

Przez okres 11 miesięcy, od 31 stycznia do 10 stycznia najczęściej występującą formą opadu jest deszcz. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem deszczu w: Milan jest czerwiec, kiedy średnio pada przez 12,4 dnia.

Przez okres 3,0 tygodnia, od 10 stycznia do 31 stycznia najczęściej występującą formą opadu jest śnieg. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem śniegu w: Milan jest styczeń, kiedy średnio pada przez 1,4 dnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumy miesięczne ale również zmiany w ciągu miesięcy, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. W Milan występują ogromne sezonowe wahania miesięcznych opadów deszczu.

Opady deszczu występują w Milan przez cały rok. Najbardziej deszczowym miesiącem w: Milan jest czerwiec, kiedy średni opad deszczu wynosi 117 milimetrów.

Najmniej deszczowym miesiącem w: Milan jest styczeń, kiedy średni opad deszczu wynosi 12 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. Milan cechują pewne sezonowe wahania miesięcznego opadu śniegu.

Okres roku z opadami śniegu trwa 4,2 miesiąca, od 15 listopada do 23 marca, a opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni wynosi przynajmniej 25 milimetrów. Najbardziej śnieżnym miesiącem w: Milan jest grudzień, kiedy średni opad śniegu wynosi 91 milimetrów.

Okres roku pozbawiony opadów śniegu trwa 7,8 miesiąca, od 23 marca do 15 listopada. Najmniejsze opady śniegu występują około 1 sierpnia, kiedy średni łączny skumulowany opad wynosi 0 milimetrów.

W Milan długość dnia ulega w ciągu roku znaczącej zmianie. Najkrótszy dzień 2024 r. to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 18 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 15 godzin i 2 minuty światła dziennego.

Słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:42 w dniu 14 czerwca, a najpóźniej 2 godziny i 1 minuta później o godz. 07:43 w dniu 2 listopada. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:46 w dniu 6 grudnia, a najpóźniej 4 godziny i 0 minut później o godz. 20:46 w dniu 27 czerwca.

W 2024 r. w Milan obowiązuje czas letni, który zaczyna obowiązywać wiosną w dniu 10 marca, trwa 7,8 miesiąca i przestaje obowiązywać jesienią w dniu 3 listopada.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

W Milan występują ogromne sezonowe wahania pod względem odczuwalnej wilgotności powietrza.

Bardziej parny okres roku trwa 3,8 miesiąca, od 27 maja do 19 września, kiedy parno, uciążliwie lub męcząco może być przynajmniej 15% czasu. Miesiącem z największą liczbą parnych dni w: Milan jest lipiec, kiedy parno lub gorzej jest przez 18,1 dnia.

Najmniej parny dzień roku to 9 lutego, kiedy parne warunki pogodowe są w zasadzie niespotykane.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

W Milan w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem średniej godzinowej prędkości wiatru.

Bardziej wietrzne warunki pogodowe panują przez 7,4 miesiąca, od 9 października do 22 maja, kiedy średnia prędkość wiatru przekracza 15,9 kilometra na godzinę. Najbardziej wietrznym miesiącem roku w: Milan jest marzec, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 19,4 kilometra na godzinę.

Mniej wietrzne warunki pogodowe panują przez 4,6 miesiąca, od 22 maja do 9 października. Najmniej wietrznym miesiącem roku w: Milan jest sierpień, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 12,4 kilometra na godzinę.

Przeważający średni godzinowy kierunek wiatru w Milan zmienia się w ciągu roku.

Wiatr wieje najczęściej z kierunku północnego przez 3,0 miesiąca, od 1 stycznia do 1 kwietnia, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 34% w dniu 19 lutego. Wiatr wieje najczęściej z kierunku południowego przez 8,4 miesiąca, od 1 kwietnia do 12 grudnia, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 46% w dniu 4 lipca. Wiatr wieje najczęściej z kierunku zachodniego przez 2,7 tygodnia, od 12 grudnia do 31 grudnia, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 32% w dniu 29 grudnia.

Przyjemne warunki pogodowe panujące w ciągu roku w Milan określamy obliczając dwie oceny atrakcyjności w kontekście podróży.

Na ocenę atrakcyjności turystycznej korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą od 18°C do 27°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z atrakcji turystycznych na świeżym powietrzu Milan najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego czerwiec do połowy wrzesień, a ocena atrakcyjności turystycznej jest najwyższa w ostatnim tygodniu miesiąca sierpień.

Na ocenę warunków do plażowania/kąpieli w basenie korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą między 24°C a 32°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z upalnej pogody, Milan najlepiej odwiedzić w okresie od późnego czerwiec do późnego sierpień, a ocena jest najwyższa w trzecim tygodniu miesiąca lipiec.

Metodologia

Dla każdej godziny między 08:00 a 21:00 w każdym dniu analizowanego okresu (1980 do 2016) obliczane są niezależne oceny w kontekście odczuwalnej temperatury, zachmurzenia i sumy opadu. Oceny te są następnie łączone w jedną godzinową ocenę łączną, która jest następnie sumowana dla dni, uśredniana dla wszystkich lat objętych analizowanym okresem i wyrównywana.

Ocena zachmurzenia wynosi 10 dla całkowicie bezchmurnego nieba i spada liniowo do 9 w przypadku niemal bezchmurnego nieba i dalej do 1 w przypadku nieba pochmurnego.

Ocena opadu, której podstawą jest opad z trzech godzin z wybraną godziną stanowiącą środek tego okresu, wynosi 10 w przypadku braku opadu i spada liniowo do 9 w przypadku opadu śladowego i dalej do 0 w przypadku opadu wynoszącego 1 milimetr i więcej.

Ocena atrakcyjności turystycznej w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 10°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 18°C i do 10 dla 24°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 27°C i do 1 dla temperatur wynoszących 32°C lub wyższych.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 18°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 24°C i do 10 dla 28°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 32°C i do 1 dla temperatur wynoszących 38°C lub wyższych.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Milan trwa zazwyczaj 6,2 miesiąca (191 dni), od około 10 kwietnia do około 18 października, a jego początek rzadko przypada przed 25 marca lub po 27 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 28 września lub po 5 listopada.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Biorąc pod uwagę stopniodni okresu wegetacyjnego GDD, w: Milan pierwsze rośliny powinny kwitnąć około 31 marca, przy czym rzadko zakwitają przed 17 marca lub po 17 kwietnia.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne ulega w ciągu roku znaczącym zmianom sezonowym.

Jaśniejszy okres roku trwa 3,9 miesiąca, od 29 kwietnia do 26 sierpnia, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy przekracza 5,9 kWh. Najjaśniejszy miesiąc roku w: Milan to lipiec, ze średnią wynoszącą 6,8 kWh.

Ciemniejszy okres roku trwa 3,2 miesiąca, od 2 listopada do 10 lutego, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy spada poniżej 2,9 kWh. Najciemniejszym miesiącem roku w: Milan jest grudzień, ze średnią wynoszącą 2,0 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Milan to: szerokość geograficzna 40,202°, długość geograficzna -93,125° i wysokość 296 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Milan charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 62 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 271 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (100 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (153 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Milan obejmuje pola uprawne (77%) i powierzchnie sztuczne (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (84%) i drzewa (16%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (85%) i drzewa (14%).