Pogoda jesienią w: Mokulēia Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 3°C, z 30°C do 27°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 2 września.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 2°C, z 23°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 24°C.

W celach poglądowych, w dniu 28 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mokulēia wynoszą zwykle od 23°C do 30°C, natomiast w dniu 28 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 18°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Río Grande, Dominikana (odległość: 8 970 kilometrów); Comerío, Portoryko (9 474 kilometry) i Port Vila, Vanuatu (5 702 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mokulēia (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mokulēia z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Mokulēia zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 29% do 34%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 42% w dniu 30 października.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 71% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 42%, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 78%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Mokulēia w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 11% na początku tej pory roku do 21% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 26% w dniu 31 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 19 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Mokulēia szybko wzrasta, z poziomu 23 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 59 milimetrów do poziomu 52 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 148 milimetrów lub spada poniżej 4 milimetry.

Jesienią w: Mokulēia, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 37 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 5 sekund i spadek o 7 minut i 33 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 55 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 32 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Mokulēia słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:16 w dniu 1 września, a najpóźniej 38 minut później o godz. 06:54 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:48 w dniu 1 września a najwcześniej 59 minut wcześniej, o godz. 17:48 w dniu 26 listopada.

W 2024 r. w Mokulēia nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:50 i zachodzi 13 godzin i 27 minut później, o godzinie 19:17, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:06 a zachód 10 godzin i 49 minut później, o godzinie 17:55.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Mokulēia danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 84% do 51% na przestrzeni pory roku.

Jesienią najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 86% w dniu 27 września.

W celach poglądowych, w dniu 27 września, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 86% przypadków, natomiast w dniu 8 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 22% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Mokulēia zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 22,8 kilometra na godzinę o więcej niż 1,1 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 2 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 26,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,0 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Mokulēia jesienią wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 94% w dniu 2 września.

Mokulēia znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Mokulēia jesienią stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 27°C do 25°C.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 20 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mokulēia temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mokulēia jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 342°C, z 3 334°C do 4 676°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Mokulēia jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,6 kWh, z 6,9 kWh do 4,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mokulēia to: szerokość geograficzna 21,580°, długość geograficzna -158,153° i wysokość 9 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mokulēia charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 249 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 21 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 234 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 256 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mokulēia obejmuje woda (59%), pola uprawne (19%) i powierzchnie sztuczne (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (50%) i drzewa (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (92%).