Pogoda jesienią w: Mtinko Tanzania

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 7 marca.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z 16°C do 13°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 16°C w dniu 16 marca.

W celach poglądowych, w dniu 16 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mtinko wynoszą zwykle od 15°C do 30°C, natomiast w dniu 14 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 11°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Vicente Coatlán, Meksyk (odległość: 14 603 kilometry) i San Antonio Huista, Gwatemala (14 075 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mtinko (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mtinko z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Mtinko zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 75% do 47%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 53% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 10 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 80%, natomiast w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 71%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Mtinko w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 38% na początku tej pory roku do 4% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 1 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 24 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Mtinko bardzo szybko maleje, z poziomu 95 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 164 milimetry lub spada poniżej 28 milimetrów, do poziomu 7 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 18 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 108 milimetrów w dniu 28 marca.

Jesienią w: Mtinko, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 19 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 12 sekund i spadek o 1 minuta i 27 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 31 maja, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 53 minuty, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 11 minut światła dziennego.

Jesienią w: Mtinko słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:47 w dniu 1 marca, a najwcześniej 8 minut wcześniej o godz. 06:39 w dniu 3 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:58 w dniu 1 marca a najwcześniej 24 minuty wcześniej, o godz. 18:34 w dniu 21 maja.

W 2024 r. w Mtinko nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:27 i zachodzi 12 godzin i 23 minuty później, o godzinie 18:50, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:46 a zachód 11 godzin i 52 minuty później, o godzinie 18:38.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Mtinko danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

Jesienią najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 1% w dniu 7 kwietnia.

W celach poglądowych, w dniu 6 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 25 maja, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Mtinko bardzo szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 12,4 kilometra na godzinę do 18,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 4 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 22,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,9 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Mtinko jesienią wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 96% w dniu 24 kwietnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mtinko temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mtinko jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 920°C, z 2 614°C do 3 534°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Mtinko jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,6 kWh o więcej niż 0,1 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,7 kWh w dniu 24 kwietnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mtinko to: szerokość geograficzna -4,550°, długość geograficzna 34,850° i wysokość 1 583 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mtinko charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 89 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 565 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (270 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (2 362 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mtinko obejmuje krzewy (64%) i pola uprawne (24%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (45%) i pola uprawne (43%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (37%) i pola uprawne (30%).