Pogoda latem w: Samannūd Egipt

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 34°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 39°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 35°C w dniu 5 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 19°C do 22°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 23°C w dniu 10 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Samannūd wynoszą zwykle od 23°C do 35°C, natomiast w dniu 19 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 9°C do 19°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Beeville, Stany Zjednoczone (odległość: 11 498 kilometrów) i Floral City, Stany Zjednoczone (10 355 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Samannūd (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Samannūd z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Samannūd zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 9% do 0%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 0% w dniu 30 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 30 czerwca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 100% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 8 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 31%, natomiast w dniu 30 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Latem w: Samannūd, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 13 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 48 sekund i spadek o 5 minut i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 48 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 14 godzin i 10 minut światła dziennego.

Latem w: Samannūd słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:51 w dniu 11 czerwca, a najpóźniej 40 minut później o godz. 06:30 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:02 w dniu 30 czerwca a najwcześniej 43 minuty wcześniej, o godz. 19:19 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Samannūd obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:51 i zachodzi 14 godzin i 10 minut później, o godzinie 20:01, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:49 a zachód 10 godzin i 8 minut później, o godzinie 16:57.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Samannūd danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 17% do 66% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 75% w dniu 16 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 15 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 75% przypadków, natomiast w dniu 25 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Samannūd maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 15,1 kilometra na godzinę do 13,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 18 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 17 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,9 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,4 kilometra na godzinę w dniu 18 czerwca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Samannūd latem wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 77% w dniu 31 sierpnia.

Samannūd znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Samannūd latem szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 5°C, z 23°C do 28°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 28°C w dniu 21 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Samannūd temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Samannūd latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 535°C, z 1 243°C do 2 778°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Samannūd latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,9 kWh, z 8,1 kWh do 7,2 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 8,5 kWh w dniu 26 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Samannūd to: szerokość geograficzna 30,962°, długość geograficzna 31,241° i wysokość 12 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Samannūd charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 41 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 7 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (43 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (219 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Samannūd obejmuje pola uprawne (84%) i powierzchnie sztuczne (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (91%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (80%).