Pogoda wiosną w: Terekeka Sudan Południowy

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 7°C, z 39°C do 32°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 42°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 39°C w dniu 1 marca.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z 26°C do 23°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 29°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 14 marca.

W celach poglądowych, w dniu 1 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Terekeka wynoszą zwykle od 26°C do 39°C, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

El Triunfo, Honduras (odległość: 12 959 kilometrów); San Carlos, Wenezuela (11 044 kilometry) i Água Branca, Brazylia (8 362 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Terekeka (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Terekeka z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Terekeka zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 73% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 79% w dniu 18 kwietnia.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 30 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 33% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 17 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 1 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 53%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Terekeka w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 4% na początku tej pory roku do 58% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 66% w dniu 12 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 20 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Terekeka bardzo szybko wzrasta, z poziomu 7 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 19 milimetrów do poziomu 128 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 229 milimetrów lub spada poniżej 47 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 130 milimetrów w dniu 24 maja.

Wiosną w: Terekeka, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 24 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 16 sekund i wzrost o 1 minuta i 50 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 1 minuta, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 25 minut światła dziennego.

Wiosną w: Terekeka słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:04 w dniu 1 marca, a najwcześniej 27 minut wcześniej o godz. 05:37 w dniu 23 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:05 w dniu 1 marca a najwcześniej 6 minut wcześniej, o godz. 17:59 w dniu 28 kwietnia.

W 2024 r. w Terekeka nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:41 i zachodzi 12 godzin i 26 minut później, o godzinie 18:07, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:56 a zachód 11 godzin i 49 minut później, o godzinie 17:45.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Terekeka danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 7% do 91% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 12 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 97% przypadków, natomiast w dniu 12 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 2% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Terekeka bardzo szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 15,1 kilometra na godzinę do 8,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 8 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,4 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,2 kilometra na godzinę w dniu 8 marca.

Wiosną wiatr w: Terekeka wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 marca do 22 maja i południowego od 22 maja do 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Terekeka temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Terekeka wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 656°C, z 1 094°C do 2 750°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Terekeka wiosną stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,9 kWh, z 6,2 kWh do 5,3 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Terekeka to: szerokość geograficzna 5,444°, długość geograficzna 31,751° i wysokość 445 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Terekeka jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 22 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 444 metry. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (52 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (593 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Terekeka obejmuje użytki zielone (32%), drzewa (32%) i pola uprawne (24%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (39%) i użytki zielone (19%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (49%) i drzewa (34%).