Pogoda latem w: Kiruhura Uganda

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 26°C do 28°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 18 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 14°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 16°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 14°C w dniu 14 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 17 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kiruhura wynoszą zwykle od 14°C do 28°C, natomiast w dniu 16 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 13°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Cieneguilla, Meksyk (odległość: 14 075 kilometry) i Cascas, Peru (12 185 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kiruhura (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kiruhura z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Kiruhura zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 72% do 77%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 70% w dniu 23 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 23 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 30% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 10 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 83%, natomiast w dniu 14 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 54%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kiruhura w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 65% na początku tej pory roku do 44% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 76% w dniu 6 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 3 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Kiruhura szybko maleje, z poziomu 98 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 148 milimetrów lub spada poniżej 50 milimetrów, do poziomu 68 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 130 milimetrów lub spada poniżej 20 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 46 milimetrów w dniu 29 stycznia.

Latem w: Kiruhura, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 7 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 8 minut światła dziennego.

Latem w: Kiruhura słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:41 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 25 minut później o godz. 07:07 w dniu 12 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:49 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 25 minut później o godz. 19:14 w dniu 9 lutego.

W 2024 r. w Kiruhura nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:50 i zachodzi 12 godzin i 8 minut później, o godzinie 18:59, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:54 a zachód 12 godzin i 7 minut później, o godzinie 19:01.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Kiruhura danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 13% do 11% na przestrzeni pory roku.

Latem najniższa szansa, że będzie parno wynosi 10% w dniu 28 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 2 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 32% przypadków, natomiast w dniu 4 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 3% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Kiruhura zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 8,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,6 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 4 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 16 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,4 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,9 kilometra na godzinę w dniu 29 stycznia.

Latem wiatr w: Kiruhura wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 25 grudnia i od 23 stycznia do 28 lutego i północnego od 25 grudnia do 23 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kiruhura temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kiruhura latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 885°C, z 1 467°C do 2 352°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kiruhura latem stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,7 kWh, z 5,3 kWh do 6,0 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,1 kWh w dniu 11 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kiruhura to: szerokość geograficzna -0,197°, długość geograficzna 30,844° i wysokość 1 344 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kiruhura charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 135 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 332 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (198 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 266 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kiruhura obejmuje drzewa (52%), krzewy (25%) i pola uprawne (23%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (41%) i drzewa (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (31%) i użytki zielone (22%).