Pogoda wiosną w: Kiruhura Uganda

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 29°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 25°C w dniu 11 listopada.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 14°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 16°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 15°C w dniu 7 listopada.

W celach poglądowych, w dniu 17 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kiruhura wynoszą zwykle od 14°C do 28°C, natomiast w dniu 17 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 13°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Cieneguilla, Meksyk (odległość: 14 075 kilometry) i Cascas, Peru (12 185 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kiruhura (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kiruhura z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Kiruhura zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 49% do 72%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 79% w dniu 25 października.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 51% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 83%, natomiast w dniu 15 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 54%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kiruhura w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 48% na początku tej pory roku do 67% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 76% w dniu 7 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 4 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Kiruhura szybko wzrasta, z poziomu 73 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 129 milimetrów lub spada poniżej 29 milimetrów, do poziomu 101 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 150 milimetrów lub spada poniżej 52 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 118 milimetrów w dniu 4 listopada.

Wiosną w: Kiruhura, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień wiosny to 4 września, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 6 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 8 minut światła dziennego.

Wiosną w: Kiruhura słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:53 w dniu 1 września, a najwcześniej 17 minut wcześniej o godz. 06:36 w dniu 4 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:59 w dniu 1 września a najwcześniej 16 minut wcześniej, o godz. 18:43 w dniu 2 listopada.

W 2025 r. w Kiruhura nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:50 i zachodzi 12 godzin i 8 minut później, o godzinie 18:58, natomiast w dniu 21 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:55 a zachód 12 godzin i 7 minut później, o godzinie 19:01.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2025 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Kiruhura danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 8% do 14% na przestrzeni pory roku.

Wiosną najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 16% w dniu 9 listopada.

W celach poglądowych, w dniu 3 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 32% przypadków, natomiast w dniu 5 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 3% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Kiruhura maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 9,4 kilometra na godzinę do 7,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 5 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 17 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,4 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,4 kilometra na godzinę w dniu 17 listopada.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Kiruhura wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 50% w dniu 12 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kiruhura temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kiruhura wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 862°C, z 596°C do 1 458°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kiruhura wiosną stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,6 kWh, z 5,9 kWh do 5,3 kWh.

Wiosną najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,9 kWh w dniu 4 listopada.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kiruhura to: szerokość geograficzna -0,197°, długość geograficzna 30,844° i wysokość 1 344 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kiruhura charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 135 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 332 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (198 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 266 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kiruhura obejmuje drzewa (52%), krzewy (25%) i pola uprawne (23%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (41%) i drzewa (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (31%) i użytki zielone (22%).