Pogoda zimą w: Mitoma Uganda

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 29°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 27°C w dniu 23 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 16°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 18°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 16°C w dniu 1 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mitoma wynoszą zwykle od 16°C do 27°C, natomiast w dniu 22 listopada, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Nátaga, Kolumbia (odległość: 11 788 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mitoma (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mitoma z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Mitoma zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 68% do 53%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 48% w dniu 12 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 12 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 52% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 84%, natomiast w dniu 12 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 52%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Mitoma w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 23% na początku tej pory roku do 37% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 67% w dniu 26 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 10% w dniu 3 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Mitoma wzrasta, z poziomu 41 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 83 milimetry lub spada poniżej 7 milimetrów, do poziomu 57 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 103 milimetry lub spada poniżej 18 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 16 milimetrów w dniu 2 lipca.

Zimą w: Mitoma, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 25 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 5 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 12 godzin i 6 minut światła dziennego.

Zimą w: Mitoma słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:55 w dniu 1 czerwca, a najpóźniej 9 minut później o godz. 07:03 w dniu 25 lipca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 19:00 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 9 minut później o godz. 19:08 w dniu 25 lipca.

W 2024 r. w Mitoma nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:53 i zachodzi 12 godzin i 10 minut później, o godzinie 19:02, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:58 a zachód 12 godzin i 5 minut później, o godzinie 19:03.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Mitoma danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 3% o więcej niż 2% przez cały okres.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 0% w dniu 21 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 25 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 15% przypadków, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Mitoma zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 8,1 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 4 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,5 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,4 kilometra na godzinę w dniu 4 lipca.

Zimą wiatr w: Mitoma wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 czerwca do 20 czerwca i od 15 lipca do 31 sierpnia i południowego od 20 czerwca do 15 lipca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mitoma temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mitoma zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 804°C, z 3 496°C do 692°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Mitoma zimą zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,8 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Zimą najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,0 kWh w dniu 20 lipca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mitoma to: szerokość geograficzna -0,684°, długość geograficzna 30,070° i wysokość 1 596 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mitoma charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 192 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 606 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (562 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 723 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mitoma obejmuje pola uprawne (83%) i krzewy (17%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (86%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (39%) i użytki zielone (25%).