Pogoda wiosną w: Iola Stany Zjednoczone

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 14°C, z 12°C do 27°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 31°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 16°C, z 0°C do 16°C, rzadko spadając poniżej -7°C lub przekraczając 21°C.

W celach poglądowych, w dniu 20 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Iola wynoszą zwykle od 21°C do 32°C, natomiast w dniu 6 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -5°C do 5°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Kwangju, Korea Południowa (odległość: 10 805 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Iola (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Iola z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Iola zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 49% do 41%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 14 kwietnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 60% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 50%, natomiast w dniu 26 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 72%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Iola w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 18% na początku tej pory roku do 44% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 44% w dniu 7 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 10% w dniu 12 stycznia.

Wiosną w: Iola, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 15% do 44%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem maleje z 2% do 0% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Iola bardzo szybko wzrasta, z poziomu 48 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 101 milimetrów lub spada poniżej 10 milimetrów, do poziomu 133 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 213 milimetrów lub spada poniżej 51 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 133 milimetry w dniu 24 maja.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Iola maleje z poziomu 44 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 147 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu -0 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on -0 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Wiosną w: Iola, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 3 godziny i 14 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 8 sekund i wzrost o 14 minut i 54 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 23 minuty, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 14 godzin i 37 minut światła dziennego.

Wiosną w: Iola słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:39 w dniu 10 marca, a najwcześniej 1 godzina i 38 minut wcześniej o godz. 06:01 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:15 w dniu 1 marca a najpóźniej 2 godziny i 22 minuty później o godz. 20:38 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 03:00 w dniu 10 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:59 i zachodzi 14 godzin i 48 minut później, o godzinie 20:47, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:34 a zachód 9 godzin i 32 minuty później, o godzinie 17:06.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Iola danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 0% do 32% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 73% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Iola maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 19,3 kilometra na godzinę do 16,2 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 31 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,0 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,5 kilometra na godzinę w dniu 31 marca.

Wiosną wiatr w: Iola wieje głównie z kierunku północnego od 1 marca do 10 marca i południowego od 10 marca do 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Iola trwa zazwyczaj 6,7 miesiąca (205 dni), od około 5 kwietnia do około 27 października, a jego początek rzadko przypada przed 18 marca lub po 22 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 10 października lub po 15 listopada.

Wiosną w: Iola szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku z 1% do 100%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Iola wiosną szybko wzrasta, rosnąc o 482°C, z 30°C do 511°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Iola wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 2,6 kWh, z 4,0 kWh do 6,6 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Iola to: szerokość geograficzna 37,924°, długość geograficzna -95,400° i wysokość 296 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Iola charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 38 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 295 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (75 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (233 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Iola obejmuje pola uprawne (57%) i powierzchnie sztuczne (34%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (78%) i użytki zielone (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (58%) i użytki zielone (31%).