Pogoda zimą w: Austin Stany Zjednoczone

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 7°C lub przekraczając 28°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 16°C w dniu 5 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 8°C, rzadko spadając poniżej -1°C lub przekraczając 17°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 6°C w dniu 6 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Austin wynoszą zwykle od 24°C do 36°C, natomiast w dniu 6 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 6°C do 16°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Medenine, Tunezja (odległość: 9 692 kilometrów) i Zhuqi, Chiny (12 631 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Austin (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Austin z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Austin zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 39% do 44%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 45% w dniu 3 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 2 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 61% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 45%, natomiast w dniu 12 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 72%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Austin w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 16%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 35% w dniu 26 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 14% w dniu 31 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Austin zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 46 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 104 milimetry lub spadając poniżej 3 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 42 milimetrów w dniu 21 stycznia.

Zimą w: Austin, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 12 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 48 sekund i wzrost o 5 minut i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 12 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 32 minuty światła dziennego.

Zimą w: Austin słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:28 w dniu 9 stycznia, a najwcześniej 31 minut wcześniej o godz. 06:57 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:30 w dniu 2 grudnia a najpóźniej 59 minut później o godz. 18:29 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Austin obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:29 i zachodzi 14 godzin i 6 minut później, o godzinie 20:35, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:23 a zachód 10 godzin i 12 minut później, o godzinie 17:35.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Austin danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 7% do 4% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 2% w dniu 21 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 2 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 89% przypadków, natomiast w dniu 21 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 2% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Austin stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 15,7 kilometra na godzinę do 16,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 1 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,7 kilometra na godzinę.

Zimą wiatr w: Austin wieje głównie z kierunku południowego od 1 grudnia do 8 grudnia i od 3 lutego do 28 lutego i północnego od 8 grudnia do 3 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Austin trwa zazwyczaj 9,7 miesiąca (294 dni), od około 15 lutego do około 6 grudnia i rzadko rozpoczyna się po 11 marca lub dobiega końca przed 10 listopada.

Najniższe prawdopodobieństwo, że w: Austin zimą dany dzień przypadnie w trakcie sezonu wegetacyjnego wynosi 10% w dniu 7 stycznia.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Austin zimą bardzo szybko maleje, spadając o 3 584°C, z 3 794°C do 210°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Austin zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,4 kWh, z 3,3 kWh do 4,7 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 3,1 kWh w dniu 18 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Austin to: szerokość geograficzna 30,267°, długość geograficzna -97,743° i wysokość 149 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Austin charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 58 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 155 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (217 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (505 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Austin obejmuje powierzchnie sztuczne (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (51%) i drzewa (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (30%) i krzewy (26%).