Pogoda wiosną w: Caála Angola

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 4°C, z 29°C do 25°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 19 września.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 12°C do 15°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 15°C w dniu 20 października.

W celach poglądowych, w dniu 19 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Caála wynoszą zwykle od 14°C do 30°C, natomiast w dniu 2 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Magdalena Teitipac, Meksyk (odległość: 12 754 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Caála (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Caála z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Caála zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 23% do 79%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 77% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 83%, natomiast w dniu 19 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 87%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Caála w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 3% na początku tej pory roku do 67% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 70% w dniu 25 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 22 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Caála bardzo szybko wzrasta, z poziomu 5 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 14 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 195 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 298 milimetrów lub spada poniżej 65 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 200 milimetrów w dniu 23 listopada.

Wiosną w: Caála, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 57 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 38 sekund i wzrost o 4 minuty i 28 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 52 minuty, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 49 minut światła dziennego.

Wiosną w: Caála słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:01 w dniu 1 września, a najwcześniej 41 minut wcześniej o godz. 05:20 w dniu 20 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:53 w dniu 19 września a najpóźniej 18 minut później o godz. 18:11 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Caála nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:29 i zachodzi 12 godzin i 53 minuty później, o godzinie 18:22, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:18 a zachód 11 godzin i 22 minuty później, o godzinie 17:40.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Caála danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 17 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 22 maja, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Caála szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 11,4 kilometra na godzinę do 8,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 25 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,9 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,9 kilometra na godzinę w dniu 25 listopada.

Wiosną wiatr w: Caála wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 23 listopada i zachodniego od 23 listopada do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Caála temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Caála wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 960°C, z 450°C do 1 409°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Caála wiosną maleje, spadając o tej porze roku o 1,0 kWh, z 6,6 kWh do 5,6 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,7 kWh w dniu 18 września.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Caála to: szerokość geograficzna -12,852°, długość geograficzna 15,561° i wysokość 1 742 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Caála charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 239 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 729 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (537 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 366 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Caála obejmuje użytki zielone (82%) i pola uprawne (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (52%) i drzewa (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (37%) i użytki zielone (34%).